Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 10.04.2007, sygn. PI/443-8/07/Z/08, Izba Skarbowa w Gdańsku, sygn. PI/443-8/07/Z/08

Podatnik zwraca się z zapytaniem o opodatkowanie transakcji sprzedaży towaru na rzecz firmy polskiej dokonanej w wolnym obszarze celnym, w sytuacji gdy przedmiotowa dostawa dokonywana jest w ramach transakcji łańcuchowej.

Decyzja

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku działając na podstawie:

- art. 14 b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa

(Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.);

po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego pismem z dnia 2 lutego 2007r. na postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku znak VI/443-315/06/JD z dnia 25 stycznia 2007r. zawierające pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie uznania, w transakcji łańcuchowej, dostawy towarów objętych procedurą składu celnego za czynność w stosunku, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług

odmawia zmiany postanowienia będącego przedmiotem zażalenia.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 23 października 2006r., uzupełnionym pismami z dnia 18 stycznia 2007r. oraz 19 stycznia 2007r., Spółka zwróciła się do Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie uznania dostawy towarów, w transakcji łańcuchowej, dokonanej na terenie wolnego obszaru celnego za czynność w stosunku, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

W złożonym zapytaniu Podatnik wskazał następujący stan faktyczny:

Spółka sprowadza kawę rozpuszczalną z Brazylii na rzecz kontrahenta polskiego będącego ostatecznym nabywcą towaru w ramach transakcji łańcuchowej. Przedmiotem kontraktu jest sprzedaż kawy rozpuszczalnej, natomiast jej dostawa odbywa się na warunkach DDU Żory. W procesie sprowadzania uczestniczy również podmiot z Niemiec, który współpracuje z producentem brazylijskim. Firma niemiecka otrzymuje od Podatnika zamówienie na towar; organizuje transport kawy z Brazylii do kraju na warunkach CIF Gdynia wg INCOTERMS 2000. W momencie zakupu towaru zarówno firma niemiecka, jak i Spółka nie nabywają prawa do rozporządzania towarem, ponieważ ma on konkretnego adresata, dla którego towar jest przeznaczony. W kontraktach pomiędzy firmą niemiecką, a Podatnikiem oraz Spółką a firmą polską znajduje się zapis, iż ostateczny odbiorca obejmuje prawo do dysponowania towarem na bazie FOB. Przedmiotowy towar w momencie nabycia go przez Podatnika nie jest odprawiany przez służby celne. Następnie Podatnik sprzedaje swojemu kontrahentowi towar przed ocleniem na warunkach DDU wg INCOTERMS 2000. Spółka podkreśla, iż importerem i zobowiązanym do odprowadzenia podatku należnego z tytułu dostawy na terytorium kraju jest ostateczny odbiorca towarów, na którym spoczywa obowiązek zgłoszenia towarów do objęcia ich procedurą dopuszczenia do obrotu na terytorium RP, a tym samym na terytorium WE. Wnioskujący natomiast, traktując transakcję jako sprzedaż dokonaną w wolnym obszarze celnym, wystawia dla kontrahenta faktury, na których znajduje się zapis, że cyt. Towar nie został dopuszczony do obrotu na terenie UE, wraz z opisem dla własnych potrzeb sprzedaż WOC. Należność na tych fakturach jest wyrażona w walucie obcej, zgodnie z decyzją dewizową NBP. Wnioskujący załączył do wniosku kserokopie: kontraktu zawartego z podmiotem z Niemiec wraz z tłumaczeniem, kontraktu zawartego z kontrahentem polskim, konosamentu, faktury wystawionej przez podmiot z Niemiec, dwóch faktur wystawionych przez Podatnika, dwóch dokumentów tranzytu T1, karty 8 dokumentu SAD.