Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 15.03.2006, sygn. US.PP-443/1/1/2/06, Urząd Skarbowy w Zgorzelcu, sygn. US.PP-443/1/1/2/06

Czy w stosunku do otrzymywanych od kontrahenta posiadającego siedzibę na terytorium Niemiec, na rzecz którego świadczone są usługi na ruchomym majątku rzeczowym, opłat z tytułu niewykorzystania w pełni zdolności produkcyjnych zastosowanie będzie miała zasada, że podatek od towarów i usług należny z tego tytułu rozliczy nabywca?

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgorzelcu działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), stwierdza, że stanowisko podatnika Spółdzielni X przedstawione we wniosku z dnia 05.01.2006 r., który wpłynął do tutejszego Urzędu Skarbowego w dniu 05.01.2006 r. o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynagrodzenia otrzymywanego od kontrahenta z tytułu tzw. godzin postojowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.01.2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zgorzelcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismami Nr US. PP-443/1/1/06 z dnia 18.01.2006 r. oraz US. PP-443/1/2/06 z dnia 07.03.2006 r. tutejszy organ podatkowy wezwał podatnika do uzupełnienia braków formalnych wniosku, co uczyniono pismami z dnia 23.01.2006 r. i 10.03.2006 r. Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Zgodnie z przedstawionym - w złożonym wniosku - stanem faktycznym podatnik świadczy usługi na ruchomym majątku rzeczowym (uszlachetnianie) na rzecz kontrahenta posiadającego siedzibę w Niemczech, który na potrzeby tych transakcji posługuje się numerem identyfikacyjnym nadanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych przez ten kraj. Na początku roku odbywają się negocjacje pomiędzy jednostką a kontrahentem z Niemiec, w następstwie których ustalana jest wielkość produkcji na dany rok oraz cena za wykonanie usług. Wykonywane usługi polegają na montażu dostarczonych przez kontrahenta elementów. Po zakończeniu usługi Spółdzielnia wystawia fakturę VAT za wykonanie usług montażowych. Należność za usługę ustalana jest jako iloczyn określonej ceny za roboczogodzinę i czasu wykonania poszczególnych operacji. W tak ustaloną cenę wkalkulowane są wszystkie koszty, które ponosi jednostka, takie jak: wynagrodzenie pracowników wraz z narzutami, koszty energii elektrycznej, cieplnej oraz pozostałe koszty pośrednie. Spółdzielnia, mając ustaloną wielkość produkcji (ilość roboczogodzin) na dany rok musi zapewnić odpowiednie zatrudnienie, umożliwiające utrzymanie odpowiedniej zdolności produkcyjnej. Powyższe ustalenia skutkują po stronie niemieckiego kontrahenta koniecznością zapewnienia zleceń w ilości pozwalającej na pełne wykorzystanie zdolności produkcyjnej jednostki. W sytuacji, gdy nie zostanie zapewnione pełne wykorzystanie zdolności produkcyjnych, Spółdzielnia ponosi koszty z tytułu zatrudnienia pracowników, jak również koszty pośrednie. W toku negocjacji z kontrahentem ustalono, że w takiej sytuacji niemiecki zleceniodawca zobowiązany jest do uiszczenia na rzecz jednostki opłaty za tzw. godziny postojowe, według określonej kwoty za godzinę w euro. Spółdzielnia wyjaśniła, że obciążenie kontrahenta opłatą za godziny postojowe następuje za miesiąc, w którym strona niemiecka nie zleciła produkcji w wielkości zapewniającej pełne wykorzystanie posiadanych zdolności produkcyjnych w tym okresie. Cena za godziny postojowe jest taka sama jak cena roboczogodziny za wykonane usługi na ruchomym majątku. Jednakże faktury dokumentujące należność za te godziny wystawiane są odrębnie, a kwota tej opłaty nie zwiększa ceny za fizycznie wykonane usługi.W związku z ustaleniami przeprowadzonymi na początku każdego roku Spółdzielnia nie pozyskuje nowych odbiorców, ponieważ przy takich założeniach produkcyjnych nie jest w stanie wyprodukować więcej niż pozwalają na to moce produkcyjne. W zaistniałej sytuacji, podatnik zwrócił się z pytaniem, czy w świetle obowiązujących przepisów do opisanych wyżej godzin postojowych zastosowanie będzie miała zasada, że podatek od towarów i usług należny z tego tytułu rozliczy nabywca. Zdaniem podatnika w opisanym stanie faktycznym kwoty otrzymywane z tytułu godzin postojowych stanowią element składowy usług wykonywanych przez Spółdzielnię i dlatego też należy je potraktować i rozliczyć tak jak godziny przepracowane, a więc podatek od towarów i usług rozliczy kontrahent z Niemiec w swoim kraju. Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług, stosownie do przepisu art. 8 ust. 1 tej ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.W ocenie tutejszego organu podatkowego opisane we wniosku czynności polegające na utrzymywaniu zdolności produkcyjnych na określonym poziomie, za które to czynności Spółdzielnia otrzymuje wynagrodzenie, stanowią odpłatne świadczenie usług w rozumieniu powołanego powyżej przepisu art. 8 ust. 2 ustawy. Niewątpliwie bowiem mamy tu do czynienia z określonym świadczeniem ze strony jednostki, których odbiorcą jest niemiecki kontrahent, a polegających na utrzymaniu ustalonej zdolności produkcyjnej, z którym to świadczeniem wiążą się koszty ponoszone przez Spółdzielnie związane z utrzymaniem zatrudnienia na określonym poziomie, utrzymaniem maszyn i urządzeń niezbędnych do utrzymania ustalonego poziomu produkcji, powstrzymaniu się od poszukiwania innych nabywców. Powyższe świadczenie ma też niewątpliwie charakter ekwiwalentnego, bowiem Spółdzielnia otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie. Z kolei dla płacącego to wynagrodzenie, korzyścią jest możliwość wyłącznego korzystania z posiadanych przez Spółdzielnię mocy produkcyjnych.Zdaniem tutejszego organu podatkowego brak jest tu podstaw do traktowania wynagrodzenia otrzymywanego z tego tytułu jako składnika należności za świadczone usługi na ruchomym majątku rzeczowym. Wskazać należy, iż zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, przez który rozumie się kwotę należną z tytułu sprzedaży, pomniejszoną o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, że świadczone przez Spółdzielnię usługi na ruchomym majątku rzeczowym polegają na montażu dostarczonych od kontrahenta elementów, które następnie wywożone są w terminie 30 dni licząc od dnia wykonania usług poza terytorium Polski. Należność za wykonane czynności ustalana jest jako iloczyn ustalonej ceny roboczogodziny oraz czasu montażu określonych elementów. Tak ustalona należność wykazywana jest na fakturze dokumentującej wykonanie usług montażu. Z powyższego wynika więc, że opłata za tzw. godziny postojowe nie stanowi elementu należności za wykonane usługi montażu elementów. Jej wysokość niewątpliwie wiąże się z wielkością wykonanych usług, bowiem wartość należnych opłat uzależniona jest od stopnia wykorzystania ustalonego z góry poziomu produkcji, jednakże nie wpływa ona na wysokość należności za fizycznie wykonane usługi montażu. Wynagrodzenie otrzymywane z tytułu tzw. godzin postojowych oderwane jest więc od należności za konkretne wykonane usługi na ruchomym majątku rzeczowym, a tym samym nie stanowi ono obrotu z tytułu wykonania tych czynności, w rozumieniu powołanego wyżej art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe potwierdza również przedstawiony przez jednostkę i opisany powyżej sposób rozliczenia i fakturowania opłaty naliczanej z tego tytułu.W ocenie tutejszego organu podatkowego, opisana we wniosku opłata za godziny postojowe stanowi odrębne świadczenie wynikające z zawartej z kontrahentem niemieckim umowy, które jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z wyrażoną w powołanym wyżej art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zasadą terytorialności, opodatkowaniu tym podatkiem podlega wyłącznie świadczenie usług, których miejsce świadczenia ustalone na podstawie przepisów tej ustawy znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W myśl ogólnej zasady wyrażonej w przepisie art. 27 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o podatku od towarów i usług miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Opisane we wniosku usługi nie zostały wymienione w przepisach art. 27 ust. 2-6 i art. 28 tej ustawy określających odstępstwa od powyższej zasady dotyczącej ustalania miejsca świadczenia usług, a zatem miejscem świadczenia w stosunku do tych czynności jest kraj siedziby świadczącego usługę. Spółdzielnia posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a tym samym przedmiotowe usługi podlegają opodatkowaniu w kraju i w stosunku do nich nie może mieć zastosowania mechanizm rozliczania podatku od towarów i usług przez nabywcę, czyli w rozpatrywanym przypadku przez niemieckiego kontrahenta. W oparciu zatem o powołane wyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Spółdzielni wyrażone w złożonym wniosku, że wynagrodzenie za tzw. godziny postojowe należy uznać za element składowy świadczonych usług na ruchomym majątku rzeczowym, czego konsekwencją byłoby rozliczenie należnego z tego tytułu podatku od towarów i usług przez nabywcę. Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Jeleniej Górze, za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego, w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.