Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 30.12.2005, sygn. PP 443/1/29/05, Urząd Skarbowy w Trzebnicy, sygn. PP 443/1/29/05
Podatnik ma watpliwość, czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia środków trwałych finansowanych dotacją.
W dniu 28.10.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Trzebnicy wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uzupełniony pismem z dnia 17.11.2005 r. (data wpływu 21.11.2001 r.) oraz z dnia 8.12.2005 r. (data wpływu 15.12.2005 r.). Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że w dniu 30 kwietnia 2005 r. otrzymała Pani z Powiatowego Urzędu Pracy dotację dla bezrobotnych na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Zgodnie z wpisem do ewidencji działalności gospodarczej, działalność została rozpoczęta 1 maja 2005 r., natomiast rejestracji dla celów podatku od towarów i usług dokonała Pani w dniu 27.04.2005 r. Z otrzymanej dotacji zostały zakupione środki trwałe i w związku z tym ma Pani wątpliwość, czy " podatek naliczony z tytułu nabycia tych środków można rozliczyć z podatkiem VAT od sprzedaży". Uważa Pani, iż postępuje prawidłowo rozliczając VAT od zakupu środków trwałych z podatkiem VAT od sprzedaży. W uzupełnieniu wniosku poinformowała Pani, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej całość przychodów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, nie wykonuje Pani czynności zwolnionych z tego podatku. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Trzebnicy oceniając stanowisko wnioskodawcy informuje, że jest ono prawidłowe. Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Z cytowanego przepisu wynika zatem, że najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi VAT skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.W sytuacji, gdy podatnik zakupione przez siebie towary i usługi wykorzystuje do wykonywania czynności, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy o podatku VAT, jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego przysługuje.Według ust. 2 tego przepisu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.Zatem na podstawie powołanych przepisów można stwierdzić, iż co do zasady podatnikowi przysługuje prawo pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dostawą towarów i świadczeniem usług opodatkowanych. Dopiero, gdy nabywane przez podatnika towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności zarówno opodatkowanych, jak i zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu, a brak jest możliwości wyodrębnienia całości lub części kwoty podatku naliczonego związanej wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi, należy odliczać podatek naliczony według proporcji określonej w art. 90 ustawy.Natomiast na mocy art. 88 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Jednocześnie zgodnie z art. 88 ust. 3 pkt 1 tej ustawy, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że będąc zarejestrowanym podatnikiem dla celów podatku od towarów i usług, dokonała Pani zakupów środków trwałych sfinansowanych dotacją. Przedmiotowe środki trwałe wykorzystywane są w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej i służą sprzedaży opodatkowanej. W ocenie tut. Organu podatek naliczony z tytułu dokonanych zakupów środków trwałych podlega rozliczeniu zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, przy czym bez znaczenia jest fakt sfinansowania dokonanych zakupów dotacją. Mając bowiem na uwadze przytoczone powyżej przepisy należy stwierdzić, iż zakaz odliczenia podatku naliczonego z uwagi na niezaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów w omawianym przypadku nie obowiązuje.Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, według stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku oraz w dniu wydania postanowienia. Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.Zażalenie podlega opłacie skarbowej.