Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 08.09.2005, sygn. PP I 443/1044/05/AW, Izba Skarbowa we Wrocławiu, sygn. PP I 443/1044/05/AW

Zapytanie dotyczy rozliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków inwestycyjnych związanych z zakupem i remontem budynku w części odpowiadającej udziałowi powierzchni budynku przeznaczonej na działalność gospodarczą opodatkowaną, w powierzchni ogółem budynku.

D E C Y Z J A Na podstawie art. 14b § 2 i § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 5 lipca 2005 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław - Stare Miasto z dnia 29 czerwca 2005 r. nr PP/443/135/10530/05 wydanego w sprawie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) dotyczącej rozliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków inwestycyjnych związanych z zakupem i remontem budynku w części odpowiadającej udziałowi powierzchni budynku przeznaczonej na działalność gospodarczą opodatkowaną, w powierzchni ogółem budynku Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu odmawia zmiany postanowienia. U Z A S A D N I E N I EW dniu 11 kwietnia 2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław - Stare Miasto wpłyną wniosek podatnika dotyczący udzielenia interpretacji co do zakresu i zastosowania prawa podatkowego. W przedmiotowej sprawie pytanie dotyczyło kwestii w jaki sposób podatnik powinien rozliczyć podatek naliczony od poniesionych wydatków inwestycyjnych związanych z zakupem i remontem budynku w części odpowiadającej udziałowi powierzchni budynku przeznaczonej na działalność gospodarczą opodatkowaną, w powierzchni ogółem budynku.Przedstawiając stan faktyczny Podatnik wskazał, iż jest organizacją samorządu zawodowego i działa w oparciu o Ustawę z dnia... Uzyskiwane przychody pochodzą ze składek członkowskich, opłat za prowadzoną procedurę kwalifikacyjną, prowadzonego usługowego szkolenia - zwolnione od podatku VAT jako usługi edukacyjne, opłat za uczestnictwo w konferencji naukowej, świadczenie innych usług opodatkowanych stawką VAT 22% oraz odsetek bankowych. Strona wskazała, iż odnośnie działalności statutowej, nie prowadzi ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług naliczonego z tytułu nabywanych towarów i usług związanych z tą działalnością. W 2005 r. Strona zakupiła nieruchomość z budynkiem do remontu kapitalnego - modernizacji, z przeznaczeniem na siedzibę. Podatnik przewiduje również możliwość wykorzystania części pomieszczeń na działalność gospodarczą, taką jak prowadzenie odpłatnych szkoleń, wynajem innym organizacjom, usługi gastronomiczne dla członków i indywidualnych klientów, mini hotel. W związku z faktem, iż poniesione wydatki będą istotne, podatnik chciałby odzyskać podatek VAT naliczony od wydatków inwestycyjnych, a dotyczących powierzchni przeznaczonych na działalność gospodarczą. W ww. wniosku podatnik wyraził pogląd, iż kwota podatku naliczonego do odliczenia byłaby obliczona pierwotnie jako iloczyn kwoty podatku VAT naliczonego związanego z inwestycją wynikającej z otrzymanych faktur, udziału powierzchni budynku przeznaczonej na działalność gospodarczą, w powierzchni ogółem budynku oraz proporcji transakcji opodatkowanych w transakcjach ogółem, wyliczona szacunkowo, uzgodniona z Naczelnikiem Urzędu Skarbowego w formie protokołu, na podstawie art. 90 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Następnie przez 10 lat byłaby korygowana stosownie do art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnik wskazał również możliwość, iż w przypadku nie wykazywania podatku naliczonego od inwestycji w trakcie jej trwania, kwota podatku naliczonego byłaby przez 10 lat w formie korekty wykazywania jako iloczyn kwoty podatku VAT naliczonego związanego z inwestycją, tj. z zakupem i remontem, wynikającej z otrzymanych faktur oraz udziału powierzchni budynku przeznaczonej na działalność gospodarczą, w powierzchni ogółem budynku.Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław - Stare Miasto po przeanalizowaniu ww. wniosku Spółki postanowieniem z dnia 29.06.2005 r. Nr PP/443/135/10530/05 stwierdził, iż stanowisko podatnika jest nieprawidłowe.W uzasadnieniu przedmiotowego postanowienia, organ podatkowy powołując się na przepis art. 86 ust. 1, 86 ust. 1-3 ust. 8 ust. 9 i art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) stwierdził, że ustawodawca, prawo do odliczenia podatku naliczonego wiąże wyłącznie z uzyskiwanym przez podatnika obrotem. W konsekwencji wskazał, że nie została przewidziana możliwości rozliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu dokonywanych zakupów związanych z nabyciem oraz remontem przedmiotowej nieruchomości z uwzględnieniem udziału powierzchni budynku przeznaczonej w przyszłości na działalność gospodarczą w powierzchni ogółem budynku.Na powyższe postanowienie podatnik złożył zażalenie, w którym nie zgadza się ze stanowiskiem organu I instancji przedstawionym w przedmiotowym postanowieniu. Strona wyraziła pogląd, że art. 90 ust. 2 ustawy przewiduje możliwość rozliczania podatku w sposób zaproponowany przez Stronę we wniosku, tj. z uwzględnieniem udziału powierzchni budynku przeznaczonej w przyszłości na działalność gospodarczą w powierzchni budynku ogółem.Ponadto Strona wskazała na niekonsekwencję organu I instancji w rozstrzygnięciu dwóch bardzo podobnych problemów przedstawionych w pytaniu 2 i 3 złożonego wniosku. Podatnik zaproponował identyczny sposób rozliczania podatku naliczonego, który w odniesieniu do pytania Nr 2 organ podatkowy uznał za nieprawidłowy a w stosunku do pytania Nr 3 za prawidłowy. Podatnik wskazał jednocześnie, że byłoby dla niego korzystniejsze stosowanie do podatku VAT naliczonego z faktur dotyczących wydatków inwestycyjnych proporcji wyliczonej zgodnie z art. 90 ust. 3, nie uwzględniającej w mianowniku przychodów ze składek oraz z postępowania kwalifikacyjnego, nie będących obrotem.Składając przedmiotowe zażalenie Strona wniosła o zmianę zaskarżonego orzeczenia zgodnie z art. 14 b § 4 pkt 1 Ordynacji podatkowej.Rozpatrując zebrany w przedmiotowej sprawie materiał dowodowy, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu odnosząc się do przedstawionych w zażaleniu zarzutów uznał co następuje:Odnosząc się do zarzutu błędnej wykładni przepisu art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu wyjaśnia, iż zarzut ten nie zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z podstawową zasadą w podatku od towarów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie w takim zakresie, w jakim nabyte przez niego towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy).W związku z tym, przy nabyciu towarów i usług, które są przez podatnika wykorzystywane do wykonywania zarówno czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik zobowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego, związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (art. 90 ust. 1 ustawy). Jeśli natomiast nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części tych kwot, część kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu można ustalić w oparciu o tzw. strukturę sprzedaży (art. 90 ust. 2 ustawy). Sposób ustalania "struktury sprzedaży" został wskazany w art. 90 ust. 3 ustawy. Proporcja określana jest procentowo jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia podatku należnego, w całkowitym obrocie podatnika, na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego ustalana jest proporcja. Oznacza to, że w ciągu roku podatkowego podatnik odlicza podatek naliczony zaliczkowo na podstawie proporcji ustalonej w oparciu o obroty za poprzedni rok podatkowy.Prawidłowo zatem organ podatkowy I instancji stwierdził, że przepisy ustawy nie przewidują innej metody obliczania proporcji jak tylko w oparciu o uzyskiwany przez podatnika obrót. Za takim stanowiskiem organów podatkowych przemawiają przepisy art. 90 ust. 8 i 9 ustawy, które w swej treści także odwołują się do pojęcia obrotu. Organ odwoławczy potwierdza prawidłowość stanowiska organu I instancji, że "struktura sprzedaży", w oparciu o którą Strona dokonywałaby rozliczeń podatku naliczonego z tytułu zakupów inwestycyjnych, nie może być ustalona jako udział powierzchni budynku przeznaczonej w przyszłości na działalność gospodarczą w powierzchni budynku ogółem.Należy podkreślić, że dla odzwierciedlenia rzeczywistego zakresu wykorzystania zakupionych towarów lub usług przy czynnościach, w związku z którymi przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, po zakończeniu roku, w którym przysługiwało mu prawo do tego odliczenia, jest zobowiązany - na podstawie art. 91 ustawy - dokonać korekty kwoty odliczonego podatku. Korekty tej podatnik dokonuje po zakończeniu roku w oparciu o faktyczną strukturę sprzedaży za zakończony rok podatkowy. Przy nabyciu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (których wartość początkowa przekracza 15.000 zł) korekty kwoty podatku naliczonego, odliczonego od podatku należnego, podatnik dokonuje - w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat zaczynając od roku, w którym zostały oddane do użytkowania, przy czym roczna korekta dotyczy jednej dziesiątej podatku naliczonego przy ich nabyciu (art. 91 ust. 2 ustawy). W sytuacji, gdy zakupiona nieruchomość zostanie oddana od użytkowania w roku 2005 Strona będzie zobowiązania do dokonania korekty zgodnie z art. 91 ust. 2 za pierwszy okres rozliczeniowy 2006 r. w oparciu o strukturę sprzedaży wyliczoną dla 2005 r. Stanowisko wyżej przedstawione uwzględnia zmianę przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzoną ustawą z dnia 21.04.2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756). Zmiana obowiązuje od 01.06.2005 r.Odnosząc się do kwestii braku konsekwencji organu podatkowego I instancji w udzielaniu odpowiedzi na pytania zadane we wniosku organ odwoławczy wyjaśnia, że w przypadku wniosku w sprawie udzielenie pisemnej interpretacji do co zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego na podatniku ciąży obowiązek wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska a zadaniem organu podatkowego jest wyłącznie dokonanie oceny prawnej stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa (art. 14a § 2 i § 3 Ordynacji podatkowej). Wniosek Strony zawierał trzy pytania, które zostały przez organ I instancji potraktowane jako odrębne zagadnienia i wobec tego odpowiedzi na pytania zostały udzielone odrębnymi postanowieniami. Postanowienie nr PP/443/135/10530/05, na które Strona złożyła zażalenie, stanowiło ocenę stanowiska Strony zaprezentowanego w pytaniu Nr 2 stąd decyzja organu odwoławczego odnosi się wyłącznie do przedmiotowego postanowienia. Jednocześnie organ odwoławczy zauważa, że pytanie Nr 2 i Nr 3 dotyczą różnych problemów związanych z tym samym zagadnieniem a zaproponowane przez Stronę rozwiązania tych problemów nie są identyczne.Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu wyjaśnia ponadto, że stosownie do art. 14a Ordynacji podatkowej kwestia jakie rozwiązanie byłoby dla Strony korzystniejsze nie leży w gestii organów podatkowych.Decyzja niniejsza jest ostateczna.