Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 15.06.2005, sygn. PP I 443/1/109/135/05, Dolnośląski Urząd Skarbowy, sygn. PP I 443/1/109/135/05

Czy celem udokumentowania prowizji dla agenta zagranicznego Podatnik ma obowiązek wystawić fakturę wewnętrzną i odprowadzić podatek należny od świadczonych przez niego usług pozyskiwania nowych miejsc zbytu i wprowadzania na swoje rynki wyrobów Podatnika. Wartość prowizji wypłacanej agentom wyliczana jest na podstawie kwot wynikających z faktur sprzedaży wyrobów i zapłaconych przez odbiorców.

POSTANOWIENIENa podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60), Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2005 r., który wpłynął do tut. organu w dniu 21 kwietnia 2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej sposobu opodatkowania i dokumentowania usług pośrednictwa świadczonych przez zagranicznych kontrahentów na rzecz polskiego podatnika, bezpośrednio związanych z dostawą towarów jest prawidłowe.UZASADNIENIEW dniu 21 kwietnia 2005 r. do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismem z dnia 9 maja 2005 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne zostały uzupełnione w dniu 23 maja 2005 r. Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka podpisała z agentami zagranicznymi umowy, zgodnie z którymi są oni zobowiązani do pozyskiwania nowych miejsc zbytu i wprowadzania na swoje rynki wyrobów podatnika. Wartość prowizji wypłacanej agentom wyliczana jest na podstawie kwot wynikających z faktur sprzedaży wyrobów i zapłaconych przez odbiorców. W związku z powyższym, Podatnik zwraca się z pytaniami, czy celem udokumentowania prowizji dla agenta zagranicznego ma obowiązek wystawić fakturę wewnętrzną i odprowadzić podatek należnego od tych usług?Zdaniem Strony, opisaną transakcję należy traktować jako import usług, a celem udokumentowania tych usług powinni być wystawiona faktura wewnętrzna, oraz wyliczony i odprowadzony należny podatek od towarów i usług. W ocenie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu zaprezentowane przez Podatnika stanowisko w sprawie jest prawidłowe. Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania. Jednym z wyjątków od tej zasady jest regulacja zawarta w § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 970 z późn. zm.) zgodnie z którą, w przypadku usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z dostawą towarów, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce dokonania dostawy, za wyjątkiem sytuacji o której mowa w ust. 2, czyli gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku zgodnie z art. 97 ust. 10 i 11 ustawy lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 1 ma miejsce świadczenia usługa - miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer. Odnosząc się bezpośrednio do sytuacji przedstawionej przez podatnika, tut. organ podatkowy stwierdza, iż czynności wykonywane przez pośrednika, który nie jest właścicielem towarów, a za swoje usługi otrzymuje prowizję należy zakwalifikować, jako usługi wykonywane w imieniu i na rzecz Spółki tj. pośrednictwo związane bezpośrednio z dostawą towarów. Zatem w sytuacji przedstawionej przez Podatnika należy uznać, iż miejscem świadczenia usługi pośrednictwa będzie miejsce dokonania dostawy, bowiem Spółka jako nabywca usługi nie przedstawiła, pośrednikowi numeru, nadanego przez inne państwo niż to na terenie którego została dokonana dostawa. Tym samym miejscem opodatkowania usługi pośrednictwa opisanej we wniosku będzie teren kraju, a obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowej transakcji przejmie polski nabywca usługi, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem z brzmieniem tego przepisu podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, iż przedmiotowe usługi pośrednictwa są importem usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, importem usług jest świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. W myśl art. 106 ust. 7 ww. ustawy w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne, przy czym za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentujących te czynności dokonane w tym okresie. Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wskazuje, że w przypadku nabycia powyższych usług pośrednictwa do podmiotów z państw Wspólnoty, którzy nie sa podatnikami podatku od wartości dodanej, miejscem świadczenia powyższych usług będzie miejsce dokonania dostawy towarów. Podmiot taki nie jest bowiem uprawniony do wystawiania faktur VAT, a w konsekwencji nie jest możliwe podanie dla tej czynności - zamieszczenie na fakturze VAT - numeru VAT UE Spółki. Zatem, na podstawie § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, miejscem świadczenia powyższych usług będzie miejsce dokonania dostawy towarów, z którymi usługa pośrednictwa jest związana. Rozważania te odnoszą się w pełni również do usług pośrednictwa nabywanych od podmiotów pochodzących z państw spoza Wspólnoty. Do wskazania miejsca dostawy towarów zastosowanie będzie miał przepis art. 22 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl tego przepisu miejscem dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - jest miejsce, w którym towary znajdują sie w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Skoro towary są wysyłane lub transportowane z terytorium Polski, to miejscem dostawy będzie terytorium kraju, a w konsekwencji, miejscem świadczenia nabywanych usług pośrednictwa będzie Polska i będą one podlegały opodatkowaniu VAT na terytorium kraju. Spółka będzie obowiązana, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia powyższych usług. Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia tego zdarzenia. Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub jej uchylenia.Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.