Interpretacja
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 30.09.2005, sygn. PP-1-005/276/05, Pierwszy Urząd Skarbowy w Poznaniu, sygn. PP-1-005/276/05
ZASADY ODLICZANIA PODATKU Z FAKTUR ZAKUPU PALIWA WYKORZYSTYWANEGO DO NAPĘDU SAMOCHODÓW CIĘŻAROWYCH PO 22.08.2005R.
Podatnik wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej samochód ciężarowy Opel Combo 1.4. Zdaniem podatnika samochód spełnia kryteria określone w art. 86 ust. 4 pkt ustawy o podatku VAT i przysługuje prawo do odliczenia podatku z faktur zakupu paliwa. Organ podatkowy stwierdza, że zgadza się z przedstawionym stanowiskiem, o ile stan faktyczny przedstawiony w piśmie zgodny jest ze stanem rzeczywistym. Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. ) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych , oleju napędowego oraz gazu , wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych , których mowa w art. 86 ust. 3. Oznacza to, że jeśli samochód lub inny pojazd samochodowy spełnia warunki określone w art. 86 ust. 3 cyt. ustawy tj. posiada dopuszczalną masę całkowitą przekraczającą 3,5 tony - to przysługuje prawo do odliczenia podatku od zakupionego paliwa wykorzystywanego do jego napędu. Natomiast w przypadku samochodów o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony odliczenia w tym zakresie nie stosuje się. Powyższe ograniczenie w odliczaniu podatku nie dotyczy wszystkich pojazdów o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony . Zakres przedmiotowy samochodów i pojazdów , które są objęte regulacją art. 86 ust. 3 ustawy, jest określony również przez ust. 4 tego artykułu. Zgodnie z art. 86 ust. 4 ustawy przepis ust. 3 nie dotyczy : 1) pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianką lub trwała przegrodą , klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju : wielozadaniowy, van, 2) pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianką lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków , mierzoną po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu ; dla obliczenia proporcji o której mowa w zadaniu poprzednim , długość pojazdu stanowi odległośćpomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków , mierzoną w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków 3) pojazdów samochodowych , które maja otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków , 4) pojazdów samochodowych , które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu 5) pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy 6) pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie 7) przypadków , gdy przedmiotem działalności podatnika jest : a) odprzedaż tych samochodów ( pojazdów ) lub b) oddanie w odpłatne używanie tych samochodów ( pojazdów ) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze , i samochody ( pojazdy ) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystywania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Z treści art. 86 ust. 4 wynika więc , że przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy, a więc nie obejmuje pewnych kategorii pojazdów o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony . Tym samym zakaz odliczania podatku od paliwa, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, nie odnosi się do paliwa wykorzystywanego do pojazdów , których ten przepis nie dotyczy. Oznacza to , że podatnikowi , który wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej samochód o masie całkowitej niższej niż 3,5 tony , spełniający wymogi określone w art. 86 ust. 4 ustawy, przysługuje prawo do odliczenia podatku od paliwa . Przy czym zaznacza się , że spełnienie kryteriów dla samochodów wymienionych w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy , winno być stwierdzone - zgodnie z art. 86 ust. 5 ustawy - na podstawie zaświadczenia wydanego przez okręgową stację kontroli pojazdów oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu , zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right