Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 11 sierpnia 2017 r., sygn. KIO 1543/17

Zgodnie z art. 91 ust. 1 pzp zamawiający wybiera ofertę najkorzystniejszą na podstawie kryteriów oceny ofert określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Przy czym oczywiste jest, że wybór ten może zostać dokonany jedynie spośród ofert, które nie zostały odrzucone na podstawie jednej z przesłanek określonych w art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp. Ponadto z art. 7 ust. 1 pzp wynika, że zamawiający przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji i równe traktowanie wykonawców. Wreszcie art. 7 ust. 3 pzp nakazuje zamawiającemu udzielnie zamówienia wyłącznie wykonawcy wybranemu zgodnie z przepisami tej ustawy. Izba stwierdziła, że w ustalonych powyżej okolicznościach Zamawiający naruszył powyżej wymienione przepisy, gdyż dokonał wyboru oferty I. O., którą uprzednio ostatecznie odrzucił, bezpodstawnie powołując się na wyrok Izby, który w żaden sposób nie odnosił się do tej czynności. Tymczasem wyrok w poprzedniej sprawie pomiędzy Odwołującym i Zamawiającym został wydany z poszanowaniem art. 192 ust.7 pzp, zgodnie z którym Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu. Obiektywnie zatem wynikający z rozstrzygnięcia tamtej sprawy nakaz dokonania ponownego badania i oceny ofert mógł i faktycznie odnosił się wyłącznie do przyznania w ramach tych powtórzonych czynności dodatkowej punktacji ofercie Odwołującego, co wprost wynika z jego sentencji. Skoro zatem czynność Zamawiającego nie stanowiła wykonania, nawet pośrednio, wyroku Izby w poprzedniej sprawie, a nie podał on w uzasadnieniu wyboru oferty Instytutu O., żadnych innych okoliczności, należy uznać, że okoliczności, które legły u podstaw nieuchylonej formalnie czynności odrzucenia oferty Instytutu O., nie uległy zmianie, a zatem czynność ta pozostaje w mocy również pod względem materialnym, czyli z powodów, które w ramach uzasadnienia tej decyzji podał Zamawiający.