Postanowienie Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 8 października 2009 r., sygn. KIO/UZP 1208/09

1) Ustawodawca sformułował bezwarunkowy obowiązek odrzucenia odwołania w sytuacji, w której dotyczy ono czynności dokonanych zgodnie z ostatecznym rozstrzygnięciem protestu. Zaistnienie tej przesłanki skutkuje koniecznością odrzucenia odwołania, niezależnie od faktu, czy w sprawie pojawiły się jakieś nowe dowody. Powyższe rozwiązanie podyktowane jest z pewnością szybkością postępowania odwoławczego oraz ma na celu zapobieżenie sytuacjom, w których wykonawcy uzyskując niekorzystne dla siebie rozstrzygnięcie postępowania, pod pretekstem pojawienia się nowych dowodów, powodowaliby jedynie rozwlekłość postępowania. Nowe fakty i dowody można natomiast powołać w skardze na wyrok Izby (art. 194 ust. 2 ustawy Pzp w zw. z art. 368 § 1 pkt 4 k.c).

2) Przepis art. 187 ust. 4 ustawy Pzp zawiera zamknięty katalog przesłanek, stanowiących podstawę odrzucenia odwołania. Fakt ich zaistnienia Izba zobowiązana jest zbadać z urzędu (art. 187 ust. 6 ustawy Pzp).

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: