Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 6 marca 2009 r., sygn. KIO/UZP 209/09

1) Pomimo iż niewniesienie wadium stanowi przyczynę wykluczenia wykonawcy z postępowania wymienioną w art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Prawo zamówień publicznych (jakkolwiek związane jest z zabezpieczeniem oferty, a nie właściwościami i sytuacją wykonawcy wymienionymi w art. 22 ust. 1 i art. 24 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych), wadium, nawet wniesione w postaci dokumentu - gwarancji lub poręczenia, nie stanowi dokumentu, o którym mowa w art. 25 ust. 1 i art. 26 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych, a więc nie podlega uzupełnieniu.

2) Działania podjęte przez Zamawiającego na podstawie art. 181 ust. 2a ustawy Prawo zamówień publicznych tj. wezwanie do przedłużenia wadium i wniesienie przez Odwołującego nowego wadium (gwarancji o poprawnej treści) nie konwaliduje niewłaściwie wniesionego wadium przedstawionego wraz z ofertą ani nie jest równoznaczne z wezwaniem do uzupełnienia i uzupełnieniem na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp, a jedynie zapewnia, iż wykonawca nie zostanie wykluczony z postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp do chwili ostatecznego rozstrzygnięcia protestu. Jednak przy rozpatrywaniu okoliczności sprawy należy wziąć pod uwagę również charakter i cel wadium oraz fakt, iż ustawa Pzp nie określa, jak powinna brzmieć treść gwarancji (jakkolwiek logiczne jest, iż powinna zawierać postanowienie dotyczące możliwości zatrzymania kwoty wadium w przypadkach przewidzianych w ustawie Pzp). Jeżeli Zamawiający wymaga więc konkretnych postanowień w tej gwarancji, powinien określić je w siwz, a wykonawcy mają obowiązek te wymagania spełnić. Jest to powszechnie przyjęte w praktyce udzielania zamówień publicznych i sprzyja przejrzystości postępowania oraz zachowaniu uczciwej konkurencji. W tej sytuacji, tj. gdy Pzp nie reguluje kwestii treści gwarancji, trudno mówić o jej pierwszeństwie przed postanowieniami siwz.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Anna Packo