Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 2 kwietnia 2008 r., sygn. KIO/UZP 234/08

1. Po stronie wykonawcy leży ryzyko zastosowania prawidłowej stawki na dostarczane produkty. Zamawiający nie ma obowiązku ani prawa do narzucania wykonawcom stawki VAT. Wykonawcy samodzielnie określają stawkę VAT, którą uwzględniają w cenie oferty.

2. Wymaganie przewyższające postanowienia norm nie stanowi o jego sprzeczności lub niezgodności z treścią norm. Zgodnie z brzmieniem art. 30 ust. 1 ustawy Pzp zamawiający opisuje przedmiot zamówienia z "zachowaniem" Polskich Norm przenoszących normy europejskie, co wskazuje jedynie na pomocniczy charakter norm w określeniu minimalnych lub maksymalnych wymagań dotyczących przedmiotu zamówienia. Treści powyższego przepisu nie należy interpretować jako nakazu dokonywania opisu przedmiotu zamówienia ściśle za pomocą tych norm.

3. Brak zasady waloryzacji cen w okresie trzech lat realizacji umowy oraz nieuwzględnienie przez Zamawiającego w przewidzianej w siwz regule indeksacji cen, wszystkich elementów (kosztów) mających wpływ na poziom cen, nie naruszają przepisów ustawy Pzp i zasady swobody umów (art. 353¹ k.c.).

4. Zamawiający, stosownie do przepisu art. 38 ust. 6 ustawy Pzp, jest zobowiązany do przedłużenia terminu składania ofert, jeżeli w wyniku modyfikacji niezbędny jest dodatkowy czas na wprowadzenie zmian do oferty. Zamawiający posiada zatem prawo do oceny jaki dodatkowy czas jest niezbędny na wprowadzenie zmian. W przedmiotowym postępowaniu od momentu modyfikacji do upływu terminu składania ofert pozostało 11 dni. Zamawiający uznał, że powyższy czas jest wystarczający, aby wykonawcy mogli dokonać zmian w ofertach na skutek dokonanej modyfikacji, co nie narusza dyspozycji wyżej przywołanego przepisu.

Krajowa Izba Odwoławcza, w oparciu o dokumentację akt sprawy oraz wyjaśnienia stron, złożone na rozprawie, ustaliła i zważyła, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności Izba zbadała okoliczności podniesione przez Zamawiającego na rozprawie, który stwierdził, że Odwołujący nie jest uprawniony do korzystania ze środków ochrony prawnej zgodnie z art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, ponieważ interes prawny Odwołującego w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia nie doznał uszczerbku. Izba nie podzieliła stanowiska Zamawiającego w tym zakresie.