Opinia rzecznika generalnego Pikamae przedstawiona w dniu 3 lutego 2022 r., sygn. C-121/21

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PRIITA PIKAMÄE

przedstawiona w dniu 3 lutego 2022 r.(1)

Sprawa C121/21

Republika Czeska

przeciwko

Rzeczypospolitej Polskiej

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego Artykuł 259 TFUE Przedłużenie terminu obowiązywania koncesji na prowadzenie działalności kopalni Turów w Polsce w pobliżu granicy czeskiej Zaistniały między Republiką Czeską a Rzecząpospolitą Polską spór dotyczący oddziaływania na środowisko w Republice Czeskiej Dyrektywa 2011/92/UE Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia na środowisko naturalne (OOŚ) Sprzeczność z prawem Unii prawa krajowego, decyzji OOŚ i koncesji na prowadzenie działalności

I. Wprowadzenie

1. W skardze złożonej na podstawie art. 259 TFUE Republika Czeska, popierana przez Komisję Europejską, wnosi do Trybunału o stwierdzenie, że Rzeczpospolita Polska, poprzez przyjęcie środków w ramach postępowania administracyjnego mającego na celu przedłużenie do 2026 r. terminu obowiązywania koncesji wydobywczej dla kopalni węgla brunatnego Turów (Polska), naruszyła szereg przepisów Unii w dziedzinie ochrony środowiska.

2. Spór w niniejszej sprawie dotyczy skutków transgranicznych wynikających z działalności wydobywczej polskiego operatora w wyżej wymienionej kopalni, stanowiących przedmiot niezgody między tymi dwoma państwami członkowskimi. Z jednej strony Republika Czeska twierdzi, że jej obywatele mieszkający blisko granicy ponoszą w nieuzasadniony sposób konsekwencje środowiskowe prowadzenia działalności wydobywczej, którymi są znaczne obniżanie się poziomu zwierciadła wód podziemnych oraz osiadanie gruntu. Z drugiej strony Rzeczpospolita Polska utrzymuje, że zamknięcie kopalni spowodowałoby poważne straty gospodarcze zarówno w kategoriach zaopatrzenia w energię, jak i zatrudnienia.

Ponieważ jest to pierwszy zawisły przed Trybunałem spór międzypaństwowy dotyczący wyłącznie dziedziny unijnego prawa ochrony środowiska, wyrok, który zostanie wydany przez Trybunał w niniejszej sprawie, może istotnie przyczynić się do rozwoju orzecznictwa sądów międzynarodowych(). W tym kontekście należy oczekiwać, że ustalenia poczynione przez Trybunał w tym wyroku staną się pomocne w poszukiwaniu przez oba te państwa członkowskie polubownego rozwiązania, pozwalającego na pogodzenie ich odpowiednich interesów w duchu dobrego sąsiedztwa, przy jednoczesnym zapewnieniu pełnego poszanowania prawa Unii.