Opinia rzecznika generalnego A. Rantosa przedstawiona w dniu 2 września 2021 r., sygn. C-326/20

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ATHANASIOSA RANTOSA

przedstawiona w dniu 2 września 2021 r.(1).

Sprawa C326/20

SIA MONO

przeciwko

Valsts iemumu dienests

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administratv apgabaltiesa (regionalny sąd administracyjny, Łotwa)]

Odesłanie prejudycjalne Dyrektywa 2008/118/WE Artykuł 12 Podatki akcyzowe Zwolnienie z ujednoliconego podatku akcyzowego Wyroby akcyzowe przeznaczone do wykorzystania w kontekście stosunków dyplomatycznych lub konsularnych Warunki Rzeczywista płatność za wyroby akcyzowe przez ich rzeczywistych odbiorców Płatność bezgotówkowa

I. Wprowadzenie

1. We wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym Administratv apgabaltiesa (regionalny sąd administracyjny, Łotwa) skierował do Trybunału dwa pytania dotyczące wykładni art. 12 dyrektywy 2008/118/WE(2) w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, w ramach sporu między spółką MONO SIA (zwaną dalej skarżącą) a Valsts iemumu dienests (organem podatkowym, Łotwa, zwanym dalej VID) w przedmiocie zwolnienia z podatku akcyzowego produktów zakupionych przez członków służb dyplomatycznych i konsularnych oraz personel organizacji międzynarodowych posiadających placówki na Łotwie.

2. Pytania te mają zasadniczo na celu ustalenie, czy art. 12 dyrektywy 2008/118 stoi na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, na mocy którego wyroby akcyzowe przeznaczone do wykorzystania w kontekście stosunków dyplomatycznych lub konsularnych są zwolnione z podatku akcyzowego jedynie pod warunkiem nieprzewidzianym w prawie Unii że wyroby te zostały nabyte w zamian za płatność w formie bezgotówkowej, a zapłaty na rzecz dostawcy dokonali rzeczywiści odbiorcy tych wyrobów.

Pomimo swojego precedensowego charakteru niniejsza sprawa porusza problematykę, z którą Trybunał niedawno miał styczność, a mianowicie kwestię ograniczeń dotyczących wykorzystywania gotówki jako środka płatniczego. Za pomocą tych pytań do Trybunału zwrócono się o orzeczenie w przedmiocie zgodności systemu zwolnienia z podatku akcyzowego ustanowionego przez przepisy łotewskie, a dokładniej w przedmiocie zakresu uznania, jakim dysponują państwa członkowskie przy wdrażaniu tego systemu, w szczególności w świetle zasady proporcjonalności.