Opinia rzecznika generalnego M. Szpunara przedstawiona w dniu 3 września 2020 r., sygn. rzecznika generalnego M. Szpunara przedstawiona w dniu 3 września 2020 r

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MACIEJA SZPUNARA

przedstawiona w dniu 3 września 2020 r.(1)

Sprawa C485/19

LH

przeciwko

PROFI CREDIT Slovakia s.r.o.

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Krajský súd v Prešove (sąd okręgowy w Preszowie, Słowacja)]

Odesłanie prejudycjalne Dyrektywa 93/13/EWG Dyrektywa 2008/48/WE Ochrona konsumentów Umowy o kredyt konsumencki Bezpodstawne wzbogacenie kredytodawcy w wyniku zapłaty na podstawie niezgodnego z prawem warunku umownego Obowiązek udowodnienia umyślnego charakteru bezpodstawnego wzbogacenia się kredytodawcy Ciężar dowodu spoczywający na konsumencie Wymogi dotyczące informacji, które należy wskazać w umowie Uchylenie niektórych wymogów w oparciu o orzecznictwo Trybunału Spoczywający na sądzie krajowym obowiązek dokonywania wykładni przepisów krajowych w dawnym brzmieniu zgodnie z orzecznictwem Trybunału

I. Wprowadzenie

1. Do Trybunału zwrócono się ostatnio z szeregiem odesłań prejudycjalnych dotyczących ograniczenia w czasie ochrony zagwarantowanej konsumentom przez prawo Unii(2). Trybunał, który wyjaśnił już pewne aspekty dotyczące stwierdzenia naruszenia praw konsumentów oraz konsekwencji, jakie należy stąd wyciągnąć, ma teraz orzec w kwestiach związanych z powództwami, których celem jest naprawienie skutków naruszenia tych praw.

2. Niniejsze odesłanie prejudycjalne wpisuje się w tę linię orzeczniczą. W czterech z sześciu pytań prejudycjalnych sąd odsyłający zwraca się bowiem do Trybunału o udzielenie wyjaśnień w celu umożliwienia mu wydania orzeczenia w przedmiocie zgodności z prawem Unii systemu przedawnienia mającego zastosowanie, zgodnie z prawem słowackim, do powództw konsumentów.

Zgodnie z wnioskiem Trybunału niniejsza opinia ograniczy się do analizy dwóch pierwszych pytań prejudycjalnych. W pytaniach tych sąd odsyłający zastanawia się nad zgodnością z prawem Unii przepisów krajowych, które przewidują, w pierwszej kolejności, trzyletni termin przedawnienia, liczony od chwili bezpodstawnego wzbogacenia, a w drugiej kolejności, dziesięcioletni termin przedawnienia, który ma jednak zastosowanie tylko wtedy, gdy konsument udowodni umyślny charakter bezpodstawnego wzbogacenia.