Opinia rzecznika generalnego Hogan przedstawiona w dniu 16 lipca 2020 r., sygn. C-485/18

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

GERARDA HOGANA

przedstawiona w dniu 16 lipca 2020 r.(1)

Sprawa C485/18

Groupe Lactalis

przeciwko

Premier ministre,

Ministre de lAgriculture et de lAlimentation,

Garde des Sceaux, ministre de la Justice,

Ministre de lÉconomie et des Finances

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil dÉtat (rada państwa, Francja)]

Odesłanie prejudycjalne Rozporządzenie (UE) nr 1169/2011 Przekazywanie konsumentom informacji na temat żywności Obowiązek wskazania kraju pochodzenia Artykuł 26 Zakres harmonizacji Artykuł 3 Przepisy krajowe zawierające wymóg dodatkowych obowiązkowych danych szczegółowych dotyczących szczególnych rodzajów lub kategorii żywności Warunki Przepis krajowy przewidujący obowiązek wskazania krajowego, europejskiego lub pozaeuropejskiego pochodzenia mleka

I. Wprowadzenie

1. Niniejszy wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni art. 26 i 39 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności(2).

2. Niniejszy wniosek złożono w kontekście sporu między przedsiębiorstwem Groupe Lactalis a premierem Francji, ministrem sprawiedliwości, ministrem rolnictwa i żywności oraz ministrem gospodarki i finansów dotyczącego zgodności z prawem dekretu nr 20161137 z dnia 19 sierpnia 2016 r. w sprawie oznaczania pochodzenia mleka oraz mleka i mięsa wykorzystywanych jako składniki (JORF 2016, nr 194, tekst nr 18) (zwanego dalej spornym dekretem). W odniesieniu do mleka dekret ten skutkuje nałożeniem na producentów obowiązku wskazania pochodzenia mleka na etykiecie produktu.

Być może nie jest zaskoczeniem fakt, że oznaczanie na etykiecie kraju pochodzenia produktów było jedną z najbardziej spornych cech jednolitego rynku. Dość często takie wymogi dotyczące etykietowania są zwyczajnie ukrytą metodą zapewnienia preferencyjnego traktowania produktów krajowych(). Są jednak przypadki, w których istnieje wyraźny i ustalony związek między pochodzeniem danej żywności a jej jakością. Świadczy o tym poniekąd samo istnienie rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92 z dnia 14 lipca 1992 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych(). Najważniejszą kwestią w niniejszej sprawie jest to, czy środek krajowy, który nakłada taki wymóg w przypadku mleka, może być uzasadniony w świetle prawa Unii. Jednakże z powodów, które wskażę poniżej, nie uważam, aby tak było w okolicznościach rozpatrywanych przez sąd odsyłający.