Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Opinia rzecznika generalnego Tanchev przedstawiona w dniu 2 lipca 2020 r., sygn. C-265/19

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

EVGENIEGO TANCHEVA

przedstawiona w dniu 2 lipca 2020 r.(1)

Sprawa C265/19

Recorded Artists Actors Performers Ltd

przeciwko

Phonographic Performance (Ireland) Ltd,

Minister for Jobs, Enterprise and Innovation,

Ireland,

Attorney General

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court (wysoki trybunał, Irlandia)]

Odesłanie prejudycjalne Podział kompetencji między Unią a państwami członkowskimi Traktat WIPO o artystycznych wykonaniach i fonogramach z 1996 r. (WPPT) Obowiązek traktowania narodowego artystów wykonawców Wyłączenia tego obowiązku wynikające z zastrzeżeń do umów międzynarodowych Wyłączna kompetencja Unii lub kompetencja państw członkowskich do określania, na podstawie tych zastrzeżeń, którzy artyści wykonawcy z państwa trzeciego są uprawnieni do godziwego wynagrodzenia Dyrektywa 2006/115/WE Artykuł 8






1. Niniejszy wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court (wysoki trybunał, Irlandia) dotyczy wykładni art. 8 dyrektywy 2006/115/WE(2) w związku z art. 4 i 15 Traktatu Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (zwanej dalej WIPO) o artystycznych wykonaniach i fonogramach (zwanego dalej WPPT), przyjętego w Genewie w dniu 20 grudnia 1996 r. i zatwierdzonego w imieniu Wspólnoty Europejskiej decyzją Rady 2000/278/WE(3).

2. Poprzez swoje pytania sąd odsyłający zmierza w istocie do ustalenia, którym artystom wykonawcom (i producentom) przysługuje prawo do godziwego wynagrodzenia na podstawie art. 8 ust. 2 dyrektywy 2006/115. Pytania dotyczą zatem zakresu tego przepisu, mimo że pytania pierwsze, drugie i trzecie zostały sformułowane głównie w odniesieniu do międzynarodowych zobowiązań Unii oraz, w stosownych przypadkach, zobowiązań państw członkowskich.

Sąd krajowy pyta w istocie, czy określony w art. 4 WPPT wymóg traktowania narodowego znajduje zastosowanie do art. 8 ust. 2 dyrektywy 2006/115 oraz w pytaniach drugim, trzecim i czwartym jakie uprawnienia dyskrecjonalne przysługują państwom członkowskim w odniesieniu do beneficjentów prawa do jednorazowego godziwego wynagrodzenia określonego w dyrektywie, również w sytuacji, gdy WPPT dopuszcza możliwość zgłaszania zastrzeżeń i zastosowanie znajduje konwencja rzymska.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00