Opinia rzecznik generalnej J. Kokott przedstawiona w dniu 4 czerwca 2020 r., sygn. C-514/19

Wydanie tymczasowe

JULIANE KOKOTT

przedstawiona w dniu 4 czerwca 2020 r.(1)

Sprawa C514/19

Union des industries de la protection des plantes

przeciwko

Premier ministre i in.

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil dÉtat (radę stanu, Francja)]

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym Rolnictwo Środowisko naturalne Rozporządzenie (UE) nr 1107/2009 Wprowadzanie do obrotu środków ochrony roślin Zgodność z prawem środka nadzwyczajnego przyjętego przez państwo członkowskie Neonikotynoidy Ochrona pszczół Oficjalne poinformowanie o obawach Dyrektywa (UE) 2015/1535 Procedura udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego Lojalna współpraca Środki ochronne Komisji

I. Wprowadzenie

1. Na mocy rozporządzenia w sprawie ochrony roślin(2) dokonano harmonizacji wydawania zezwoleń dla substancji czynnych i środków ochrony roślin w Unii Europejskiej. Mimo to państwa członkowskie mogą podejmować jednostronne środki ochronne, jeżeli wcześniej zgłosiły Komisji obawy w odniesieniu do danej substancji czynnej, a Komisja nie przyjmuje własnych środków ochronnych.

2. W niniejszym postępowaniu należy wyjaśnić, kiedy skierowane do Komisji zgłoszenie powinno się uznać w tym sensie za wyrażenie obaw. Formalnie Francja skierowała w tej sprawie do Komisji komunikat zgodnie z dyrektywą w sprawie zgłoszeń(3), ale nie powołała się wyraźnie na klauzulę ochronną zawartą w rozporządzeniu w sprawie ochrony roślin. Ponadto konieczne będzie zbadanie, jakie wymogi muszą spełniać środki Komisji, aby wykluczyć podejmowanie środków ochronnych przez państwa członkowskie.

II. Ramy prawne

A. Prawo Unii

1. Rozporządzenie w sprawie ochrony roślin

Rozporządzenie w sprawie ochrony roślin przyjęto na podstawie art. 37 ust. 2, art. 95 i art. 152 ust. 4 lit. b) WE. Są to podstawy prawne wspólnej polityki rolnej i rybołówstwa (obecnie art. 41 TFUE), rynku wewnętrznego (obecnie art. 114 TFUE) oraz środków w dziedzinach weterynaryjnej i fitosanitarnej, stanowiących odstępstwo od wspólnej polityki rolnej i mających bezpośrednio na celu ochronę zdrowia publicznego [obecnie art. 168 ust. 4 lit. b) TFUE].