Opinia rzecznika generalnego Tanchev przedstawiona w dniu 11 czerwca 2020 r., sygn. C-303/19

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

EVGENIEGO TANCHEVA

przedstawiona w dniu 11 czerwca 2020 r.(1)

Sprawa C303/19

Istituto Nazionale della Previdenza Sociale

przeciwko

VR

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione (sąd kasacyjny, Włochy)]

Odesłanie prejudycjalne Dyrektywa 2003/109/WE Prawa obywateli państw trzecich będących rezydentami długoterminowymi Artykuł 11 Prawo do równego traktowania w dziedzinie zabezpieczenia społecznego, pomocy społecznej i ochrony socjalnej Odstępstwo Ustawodawstwo krajowe wyłączające niezamieszkałych w państwie członkowskim członków rodziny obywateli państw trzecich przy ustalaniu uprawnienia do świadczenia rodzinnego

I. Wprowadzenie

1. We wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym Corte suprema di cassazione (sąd kasacyjny, Włochy) zwraca się do Trybunału Sprawiedliwości o przedstawienie wskazówek w przedmiocie wykładni art. 11 ust. 1 lit. d) dyrektywy Rady 2003/109/WE z dnia 25 listopada 2003 r. dotyczącej statusu obywateli państw trzecich będących rezydentami długoterminowymi(2).

W art. 11 ust. 1 lit. d) dyrektywy 2003/109 przyznano obywatelom państw trzecich będącym rezydentami długoterminowymi prawo do traktowania na równi z obywatelami przyjmującego państwa członkowskiego w zakresie zabezpieczenia społecznego, pomocy społecznej i ochrony socjalnej, określonych przez prawo krajowe. W niniejszej sprawie należy przede wszystkim ustalić, czy rzeczony przepis stoi na przeszkodzie ustawodawstwu krajowemu, na podstawie którego w przeciwieństwie do zasad przewidzianych dla obywateli przyjmującego państwa członkowskiego przy ustalaniu uprawnienia do świadczenia rodzinnego wyłącza się niezamieszkałych w tym państwie członków rodziny obywateli państw trzecich. Do Trybunału zwrócono się również o rozstrzygnięcie, czy odstępstwa od zasady równego traktowania, które państwa członkowskie mają możliwość wprowadzić na podstawie art. 11 ust. 2 i 4 dyrektywy 2003/109, mogą znaleźć zastosowanie w okolicznościach niniejszej sprawy.