Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego M. Szpunara przedstawiona w dniu 28 maja 2020 r., sygn. C-49/19
Wydanie tymczasowe
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
MACIEJA SZPUNARA
przedstawiona w dniu 28 maja 2020 r.(1)
Sprawa C49/19
Komisja Europejska
przeciwko
Republice Portugalskiej
Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego Dyrektywa 2002/22/WE Łączność elektroniczna Finansowanie obowiązku świadczenia usługi powszechnej Mechanizm podziału Zasady przejrzystości, najmniejszego zakłócania rynku, niedyskryminacji i proporcjonalności
I. Wprowadzenie
1. Dyrektywa 2002/22/WE(2) ma na celu utworzeni[e] zharmonizowanych ram regulacyjnych gwarantujących świadczenie usługi powszechnej, a więc minimalnego zestawu określonych usług dla wszystkich użytkowników końcowych po przystępnej cenie(3), i jest wyrazem znaczenia, jakie ma dostęp do pewnych niezbędnych usług w dziedzinie telekomunikacji dla wszystkich. Obowiązek świadczenia usługi powszechnej nałożony w tej dyrektywie ma więc zapobiec pewnym negatywnym skutkom, jakie liberalizacja rynku telekomunikacyjnego mogłaby pociągnąć za sobą w niektórych strefach geograficznych lub dla niektórych osób w Unii Europejskiej, które w przeciwnym razie zostałyby pozbawione dostępu do niezbędnych usług(4).
W celu zapewnienia świadczenia tych niezbędnych usług państwa członkowskie mogą nałożyć na jedno lub kilka przedsiębiorstw obowiązek świadczenia usługi powszechnej. Jednocześnie ten obowiązek świadczenia usługi powszechnej może w pewnych okolicznościach zostać wypełniony jedynie ze stratą dla przedsiębiorstw, na których ciąży, lub po kosztach netto, co nie mieści się w normalnych standardach handlowych(). W takiej sytuacji państwa członkowskie ustanawiają mechanizm finansowania tych kosztów związanych z obowiązkiem świadczenia usługi powszechnej. Zgodnie z art. 13 ust. 1 dyrektywy 2002/22 mają one do dyspozycji dwa rozwiązania: wykorzystanie środków publicznych do zrekompensowania dostawcy zobowiązanemu do świadczenia usługi powszechnej ponoszonego przez niego kosztu lub wprowadzenie mechanizmu podziału kosztów netto związanych z usługą powszechną, w którym uczestniczą różni operatorzy telekomunikacyjni. Republika Portugalska wybrała to drugie rozwiązanie.