Opinia rzecznika generalnego Saugmandsgaard e przedstawiona w dniu 14 maja 2020 r., sygn. C-30/19

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

HENRIKA SAUGMANDSGAARDA E

przedstawiona w dniu 14 maja 2020 r.(1)

Sprawa C30/19

Diskrimineringsombudsmannen

przeciwko

Braathens Regional Aviation AB

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Högsta domstolen (sąd najwyższy, Szwecja)]

Odesłanie prejudycjalne Dyrektywa 2000/43/WE Równość traktowania osób bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne Artykuł 7 Ochrona praw Artykuł 15 Sankcje Powództwo o odszkodowanie za dyskryminację Tryb uznania roszczenia Odmowa uznania przez pozwanego istnienia dyskryminacji pomimo wyraźnego żądania powoda Związek między sankcją a dyskryminacją Artykuł 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej Prawo do skutecznej ochrony sądowej Niemożność stwierdzenia dyskryminacji

I. Wprowadzenie

1. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Högsta domstolen (sąd najwyższy, Szwecja) dotyczy wykładni dyrektywy 2000/43/WE(2), która zakazuje dyskryminacji ze względu na pochodzenie rasowe i etniczne, i dotyczy prawa osoby, która uważa się za ofiarę takiej dyskryminacji, do zbadania i w razie potrzeby stwierdzenia przez sąd istnienia tej dyskryminacji. Dokładniej rzecz ujmując ma on na celu ustalenie, czy taka osoba ma wskazane powyżej prawo w ramach powództwa o odszkodowanie, jeżeli pozwany zgadza się na zapłatę żądanego odszkodowania, lecz nie przyznaje, że dopuścił się jakiejkolwiek dyskryminacji.

2. Problematyka ta została podniesiona w ramach sporu między pasażerem lotniczym reprezentowanym przez Diskrimineringsombudsmannen (szwedzki organ do walki z dyskryminacją, zwany dalej rzecznikiem) a przewoźnikiem lotniczym Braathens Regional Aviation AB (zwanym dalej Braathens).

Niniejsza sprawa dotyczy w szczególności kwestii, czy krajowy mechanizm proceduralny zgodnie z którym pozwany, uznając żądanie odszkodowania z tytułu dyskryminacji, może zakończyć spór, nie uznając jednak istnienia dyskryminacji, a przy tym powód nie może żądać jej zbadania i stwierdzenia przez sąd umożliwia temu powodowi pełne korzystanie z praw, jakie wywodzi on z dyrektywy 2000/43 rozpatrywanej w świetle Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwaną dalej kartą).