Opinia rzecznika generalnego Campos Sanchez-Bordona przedstawiona w dniu 2 kwietnia 2020 r., sygn. C-343/19

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MANUELA CAMPOSA SÁNCHEZA-BORDONY

przedstawiona w dniu 2 kwietnia 2020 r.(1)

Sprawa C343/19 Verein für Konsumenteninformation

przeciwko

Volkswagen AG

[Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym przedłożony przez Landesgericht Klagenfurt (sąd okręgowy w Klagenfurcie, Austria)]

Odesłanie prejudycjalne Rozporządzenie (UE) nr 1215/2012 Jurysdykcja w przypadku odpowiedzialności z tytułu czynu niedozwolonego lub czynu podobnego do czynu niedozwolonego Miejsce zdarzenia wywołującego szkodę Manipulacja wartościami dotyczącymi emisji spalin przez silniki pojazdów

1. W 1976 r. Trybunał Sprawiedliwości pierwszy raz miał do czynienia z kwestią, którą ustawodawca pozostawił otwartą w art. 5 pkt 3 konwencji brukselskiej(2). Miał rozstrzygnąć, czy dla określenia jurysdykcji miejscem, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące szkodę było miejsce, w którym szkoda wystąpiła, czy też miejsce, w którym miało miejsce zdarzenie, które ją wywołało(3).

2. W celu zapewnienia użytecznej wykładni dotyczącej podziału jurysdykcji międzynarodowej między państwami członkowskimi, Trybunał Sprawiedliwości wypowiedział się negatywnie co do możliwości korzystania z obu łączników. Rozwiązanie (które było najbardziej racjonalne w tamtej sprawie) stało się paradygmatem. Na poziomie wyłącznie teoretycznym nie można odmówić mu racjonalności, zważywszy na to, że każda odpowiedzialność pozaumowna wymaga wystąpienia zdarzenia, szkody i związku przyczynowego między nimi.

W praktyce rozwiązanie to nie jest tak oczywiste z wyjątkiem prostych przypadków, takich jak sprawa, w której zapadł wyrok Bier. Rozwiązanie to nie jest proste, w szczególności, kiedy szkoda, z racji swojej natury, nie ma odzwierciedlenia materialnego: dzieje się tak w przypadku szkód, które nie naruszają integralności fizycznej człowieka lub określonej rzeczy, ale ogólnie jego majątek.