Opinia rzecznika generalnego Hogan przedstawiona w dniu 19 marca 2020 r., sygn. C-133/19, C-136/19 i C-137/19

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

GERARDA HOGANA

przedstawiona w dniu 19 marca 2020 r.(1)

Sprawy połączone C-133/19, C-136/19 i C-137/19

B. M. M.,

B. S. (C-133/19)

B. M. M.,

B. M. (C-136/19)

B. M. O. (C-137/19)

przeciwko

État belge

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil dÉtat (radę stanu, Belgia)]

Odesłanie prejudycjalne Prawo do łączenia rodzin Dyrektywa 2003/86/WE Odrzucenie wniosku Artykuł 4 Pojęcie małoletniego Artykuł 18 Prawo do wniesienia sprzeciwu w przypadku, gdy wniosek o łączenie rodziny zostaje odrzucony Artykuł 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej Prawo do skutecznego środka prawnego Obywatele państwa trzeciego, którzy w chwili złożenia wniosku o połączenie się z rodziną nie ukończyli 18. roku życia Uzyskanie pełnoletniości w toku postępowania sądowego Właściwa data dla oceny, czy zainteresowane strony są małoletnie

I. Wprowadzenie

1. Zgodnie z art. 23 ust. 1 Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych ONZ z 1966 r., rodzina jest naturalną i podstawową komórką społeczeństwa. Powyższa zasada prawna odzwierciedla truizm, zgodnie z którym niemal wszystkie społeczeństwa składające się z istot ludzkich opierają się na rodzinie, nawet jeśli zakres życia rodzinnego jest zróżnicowany i różnorodny. Tym niemniej koncepcja, zgodnie z którą, z zastrzeżeniem wyjątków mających na celu ochronę ich dobra, dzieci mają prawo do opieki i obecności swoich rodziców, jest głęboko zakorzeniona w tradycjach prawnych, kulturowych i obyczajowych wszystkich państw członkowskich.

Wszystkie powyższe obserwacje znajdują odzwierciedlenie w idei łączenia rodzin, która sama w sobie stanowi kluczową cechę współczesnego międzynarodowego prawa humanitarnego. W kontekście prawa Unii zasada ta znajduje wyraz w dyrektywie Rady 2003/86/WE z dnia 22 września 2003 r. w sprawie prawa do łączenia rodzin(), umożliwiając w ten sposób członkom rodzin, a w szczególności małoletnim, osiedlenie się w państwie przyjmującym i dołączenie do innego członka rodziny, któremu przyznano status uchodźcy w tym państwie.