Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego Tanchev przedstawiona w dniu 5 marca 2020 r., sygn. rzecznika generalnego Tanchev przedstawiona w dniu 5 marca 2020 r
Wydanie tymczasowe
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
EVGENIEGO TANCHEVA
przedstawiona w dniu 5 marca 2020 r.(1).
Sprawa C549/18
Komisja Europejska
przeciwko
Rumunii
Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego Artykuł 258 TFUE Dyrektywa (UE) 2015/849 Przeciwdziałanie praniu pieniędzy Artykuł 260 ust. 3 TFUE Brak poinformowania o środkach podjętych w celu transpozycji dyrektywy przyjętej zgodnie z procedurą ustawodawczą Kary pieniężne Ryczałt
I. Wprowadzenie
1. W niniejszej sprawie Komisja Europejska, działając na podstawie art. 258 TFUE, wszczęła przeciwko Rumunii postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w związku z nieprzyjęciem środków koniecznych do dokonania transpozycji do dnia 26 czerwca 2017 r. dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniającej rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE(2), a w każdym razie w związku z niepoinformowaniem Komisji o tych środkach.
2. Ponadto na podstawie art. 260 ust. 3 TFUE Komisja wnosi do Trybunału o nałożenie na Rumunię ryczałtu, ostatecznie ustalonego w wysokości 4 536 667,20 EUR, za naruszenie ciążącego na niej obowiązku poinformowania o środkach podjętych w celu dokonania transpozycji dyrektywy 2015/849. Początkowo Komisja wnosiła również o nałożenie dziennej okresowej kary pieniężnej w wysokości 21 974,40 EUR, lecz w toku postępowania wycofała ten wniosek.
W związku z tym niniejsza sprawa stwarza Trybunałowi sposobność rozwinięcia orzecznictwa dotyczącego stosowania art. 260 ust. 3 TFUE, wynikającego z przełomowego wyroku z dnia 8 lipca 2019 r., Komisja/Belgia (art. 260 ust. 3 TFUE sieci szerokopasmowe)(). Artykuł 260 ust. 3 TFUE jest ważnym instrumentem wprowadzonym przez traktat z Lizbony, który umożliwia Komisji wniesienie do Trybunału w trybie art. 258 TFUE skargi w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego na tej podstawie, że państwo członkowskie uchybiło obowiązkowi poinformowania o środkach podjętych w celu transpozycji dyrektywy przyjętej zgodnie z procedurą ustawodawczą, i jednoczesne zwrócenie się do Trybunału o nałożenie na takie państwo członkowskie kar pieniężnych.