Opinia rzecznika generalnego Campos Sánchez-Bordona przedstawiona w dniu 3 marca 2020 r., sygn. rzecznika generalnego Campos Sánchez-Bordona przedstawiona w dniu 3 marca 2020 r

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MANUELA CAMPOSA SÁNCHEZA-BORDONY

przedstawiona w dniu 3 marca 2020(1)

Sprawa C24/19

A,

B,

C,

D,

E

przeciwko

Gewestelijke stedenbouwkundige ambtenaar van het departement Ruimte Vlaanderen, afdeling Oost-Vlaanderen,

przy udziale:

Organisatie voor Duurzame Energie Vlaanderen VZW

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Raad voor Vergunningsbetwistingen (radę ds. sporów z zakresu zezwoleń, Belgia)]

Odesłanie prejudycjalne Dyrektywa 2001/42/WE Ocena oddziaływania niektórych planów i programów na środowisko Strategiczna ocena oddziaływania na środowisko Pojęcie planów i programów Warunki dotyczące budowy farm wiatrowych określone przez rozporządzenie lub okólnik administracyjny Skutki prawne braku strategicznej oceny oddziaływania na środowisko Uprawnienie sądu krajowego do tymczasowego utrzymania w mocy skutków krajowych aktów prawnych

1. Ocena skutków (reperkusji) dla środowiska niektórych przedsięwzięć lub określonych planów i programów stanowi jeden z głównych instrumentów prawa Unii służących osiągnięciu wysokiego poziomu ochrony środowiska.

2. Ocena wpływu na środowisko przedsięwzięć jest regulowana dyrektywą 2011/92/UE(2), natomiast planów i programów dyrektywą 2001/42/WE(3). O ile się nie mylę, Trybunał do tej pory wydał siedemnaście wyroków dotyczących tej ostatniej dyrektywy, z których znaczny odsetek wynika z odesłań prejudycjalnych przedłożonych przez sądy belgijskie.

3. Raad voor Vergunningsbetwistingen (rada ds. sporów z zakresu zezwoleń, Belgia) zwraca się do Trybunału Sprawiedliwości z szeregiem pytań związanych z zakresem stosowania dyrektywy SOOŚ, sugerując mu w szczególności, aby dokonał korekty doktryny zawartej w wyroku z dnia 22 marca 2012 r., Inter-Environnement Bruxelles i in.(4).

Ten sam sąd zmierza do ustalenia, czy sądy krajowe mogą czasowo utrzymać w mocy skutki będących przedmiotem sporu uregulowań krajowych, w sytuacji gdy są one sprzeczne z prawem Unii, zgodnie z doktryną wynikającą z wyroku z dnia 28 lutego 2012 r., Inter-Environnement Wallonie i Terre wallonne().