Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego Campos Sanchez-Bordona przedstawiona w dniu 15 stycznia 2020 r., sygn. C-520/18
Wydanie tymczasowe
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
MANUELA CAMPOSA SÁNCHEZA-BORDONY
przedstawiona w dniu 15 stycznia 2020 (1)
Sprawa C520/18
Ordre des barreaux francophones et germanophone,
Académie Fiscale ASBL,
UA,
Liga voor Mensenrechten ASBL,
Ligue des Droits de lHomme ASBL,
VZ,
WY,
XX
przeciwko
Conseil des ministres,
przy udziale:
Child Focus
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour constitutionnelle (trybunał konstytucyjny, Belgia)]
Odesłanie prejudycjalne Przetwarzanie danych osobowych i ochrona życia prywatnego w sektorze łączności elektronicznej Dyrektywa 2002/58/WE Zakres zastosowania Artykuł 1 ust. 3 Artykuł 15 ust. 1 Artykuł 4 ust. 2 TUE Karta praw podstawowych Unii Europejskiej Artykuły 4, 6, 7, 8, 11 i 52 ust. 1 Obowiązek uogólnionego i niezróżnicowanego zatrzymywania danych dotyczących ruchu i lokalizacji Skuteczność dochodzeń prowadzonych w sprawach karnych i inne cele leżące w interesie publicznym
1. Trybunał w ostatnich latach kontynuował utrwaloną linię orzecznictwa w zakresie zatrzymywania i dostępu do danych osobowych, w której kamieniami milowymi są następujące orzeczenia:
wyrok z dnia 8 kwietnia 2014 r., Digital Rights Ireland i in.(2), w którym stwierdzono nieważność dyrektywy 2006/24/WE(3) ze względu na to, że umożliwiała ona nieproporcjonalną ingerencję w prawa przyznane w art. 7 i 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej;
wyrok z dnia 21 grudnia 2016 r., Tele2 Sverige i Watson i in.(4), w którym dokonano wykładni art. 15 ust. 1 dyrektywy 2002/58/WE(5).
wyrok z dnia 2 października 2018 r., Ministerio Fiscal(6), w którym Trybunał potwierdził wykładnię tego samego przepisu dyrektywy 2002/58.
Wyroki te (w szczególności drugi z nich) budzą niepokój władz niektórych państw członkowskich, ponieważ ich zdaniem prowadzą one do pozbawienia ich instrumentu, który uznają za niezbędny dla zapewnienia bezpieczeństwa narodowego oraz walki z przestępczością i terroryzmem. Dlatego niektóre z tych państw członkowskich opowiadają się za zmianą lub doprecyzowaniem wspomnianego orzecznictwa.