Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 8 grudnia 2020 r. Rzeczpospolita Polska przeciwko Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Unii Europejskiej, sygn. C-626/18

 WYROK TRYBUNAŁU (wielka izba)

z dnia 8 grudnia 2020 r. ( *1 )

Skarga o stwierdzenie nieważności Dyrektywa (UE) 2018/957 Swoboda świadczenia usług Delegowanie pracowników Warunki zatrudnienia Wynagrodzenie Okres oddelegowania Określenie podstawy prawnej Artykuły 53 i 62 TFUE Zmiana obowiązującej dyrektywy Artykuł 9 TFUE Zasada niedyskryminacji Konieczność Zasada proporcjonalności Rozporządzenie (WE) nr 593/2008 Zakres stosowania Transport drogowy Artykuł 58 TFUE

W sprawie C626/18

mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie nieważności na podstawie art. 263 TFUE, wniesioną w dniu 3 października 2018 r.,

Rzeczpospolita Polska, którą reprezentowali B. Majczyna i D. Lutostańska, w charakterze pełnomocników,

strona skarżąca,

przeciwko

Parlamentowi Europejskiemu, który reprezentowali początkowo M. Martínez Iglesias, K. Wójcik, A. Pospíšilová Padowska i L. Visaggio, a następnie M. Martínez Iglesias, K. Wójcik, L. Visaggio i A. Tamás, w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

popieranemu przez:

Republikę Federalną Niemiec, którą reprezentowali początkowo J. Möller oraz T. Henze, a następnie J. Möller, w charakterze pełnomocników,

Republikę Francuską, którą reprezentowali E. de Moustier, A.-L. Desjonqures i R. Coesme, w charakterze pełnomocników,

Królestwo Niderlandów, które reprezentowali M.K. Bulterman, C. Schillemans oraz J. Langer, w charakterze pełnomocników,

Komisję Europejską, którą reprezentowali M. Kellerbauer, B.-R. Killmann i A. Szmytkowska, w charakterze pełnomocników,

interwenienci,

Radzie Unii Europejskiej, którą reprezentowali początkowo E. Ambrosini, K. Adamczyk Delamarre i A. Norberg, a następnie E. Ambrosini, A. Sikora-Kalda, Z. Bodnar i A. Norberg, w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

popieranej przez:

, którą reprezentowali początkowo J. Möller i T. Henze, a następnie J. Möller, w charakterze pełnomocników,