Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 9 lipca 2020 r. - George Haswani przeciwko Radzie Unii Europejskiej. - Sprawa C-241/19 P., sygn. C-241/19 P

Wydanie tymczasowe

WYROK TRYBUNAŁU (ósma izba)

z dnia 9 lipca 2020 r.(*)

Odwołanie Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa Środki ograniczające podjęte wobec Syrii Środki skierowane przeciwko wiodącym przedsiębiorcom działającym w Syrii Wykaz osób, w odniesieniu do których ma zastosowanie zamrożenie środków finansowych i zasobów gospodarczych Umieszczenie nazwiska wnoszącego odwołanie w wykazie Skarga o stwierdzenie nieważności i o odszkodowanie

W sprawie C241/19 P

mającej za przedmiot odwołanie w trybie art. 56 statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wniesione w dniu 18 marca 2019 r.,

George Haswani, zamieszkały w Jabrudzie (Syria), którego reprezentował G. Karouni, avocat,

wnoszący odwołanie,

w której pozostałymi uczestnikami postępowania były:

Rada Unii Europejskiej, którą reprezentowali S. Kyriakopoulou i V. Piessevaux, w charakterze pełnomocników,

strona pozwana w pierwszej instancji,

Komisja Europejska,  którą reprezentowali początkowo A. Bouquet, L. Baumgart i A. Tizzano, a następnie A. Bouquet i L. Baumgart, w charakterze pełnomocników,

interwenient w pierwszej instancji,

TRYBUNAŁ (ósma izba),

w składzie: L.S. Rossi, prezes izby, J. Malenovský i F. Biltgen (sprawozdawca), sędziowie,

rzecznik generalny: E. Tanchev,

sekretarz: A. Calot Escobar,

uwzględniając pisemny etap postępowania,

podjąwszy, po wysłuchaniu rzecznika generalnego, decyzję o rozstrzygnięciu sprawy bez opinii,

wydaje następujący

Wyrok

W swoim odwołaniu George Haswani wnosi o uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 16 stycznia 2019 r., Haswani/Rada (T477/17, niepublikowanego, zwanego dalej zaskarżonym wyrokiem, EU:T:2019:7) w którym Sąd, po pierwsze, oddalił oparte na art. 263 TFUE jego żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2016/850 z dnia 27 maja 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/255/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. 2016, L 141, s. 125), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2016/840 z dnia 27 maja 2016 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. 2016, L 141, s. 30), decyzji Rady (WPZiB) 2017/917 z dnia 29 maja 2017 r. zmieniającej decyzję 2013/255/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. 2017, L 139, s. 62), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2017/907 z dnia 29 maja 2017 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. 2017, L 139, s. 15), decyzji wykonawczej Rady (WPZiB) 2017/1245 z dnia 10 lipca 2017 r. w sprawie wykonania decyzji 2013/255/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. 2017, L 178, s. 13), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2017/1241 z dnia 10 lipca 2017 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. 2017, L 178, s. 1), decyzji Rady (WPZiB) 2018/778 z dnia 28 maja 2018 r. zmieniającej decyzję 2013/255/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. 2018, L 131, s. 16) oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/774 z dnia 28 maja 2018 r. wykonującego rozporządzenie (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. 2018, L 131, s. 1), w zakresie w jakim akty te dotyczą wnoszącego odwołanie, a po drugie, oparte na art. 268 TFUE jego żądanie naprawienia szkody, jaką miał ponieść w następstwie decyzji 2017/917 i rozporządzenia wykonawczego 2017/907.