Opinia rzecznika generalnego Saugmandsgaard e przedstawiona w dniu 14 listopada 2019 r., sygn. C-328/18 P

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

HENRIKA SAUGMANDSGAARDA E

przedstawiona w dniu 14 listopada 2019 r.(1)

Sprawa C328/18 P

Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

przeciwko

Equivalenza Manufactory SL

Odwołanie Znak towarowy Unii Europejskiej Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 Zgłoszenie graficznego znaku towarowego BLACK LABEL BY EQUIVALENZA Postępowanie w sprawie sprzeciwu Wcześniejszy graficzny znak towarowy LABELL Artykuł 8 ust. 1 lit. b) Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd Podobieństwo oznaczeń Metoda porównywania oznaczeń Stwierdzenie przeciętnego podobieństwa fonetycznego kolidujących ze sobą oznaczeń Obowiązek dokonania całościowej oceny prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd

I. Wprowadzenie

1. Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) wniósł niniejsze odwołanie od wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 7 marca 2018 r. w sprawie Equivalenza Manufactory/EUIPO ITM Entreprises (BLACK LABEL BY EQUIVALENZA) (T6/17, niepublikowanego, zwanego dalej zaskarżonym wyrokiem, EU:T:2018:119), w którym Sąd stwierdził nieważność decyzji Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 11 października 2016 r. dotyczącej postępowania w sprawie sprzeciwu między ITM Entreprises SAS a Equivalenza Manufactory SL (zwaną dalej Equivalenza) (sprawa nr R 690/20162, zwanej dalej sporną decyzją).

2. W odwołaniu tym podniesiono kilka kwestii prawnych dotyczących badania względnej podstawy odmowy rejestracji oznaczenia jako znaku towarowego Unii Europejskiej, o której mowa w art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009(2), opartej na istnieniu prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd opinii publicznej. Konkretnie rzecz ujmując, EUIPO zwraca się do Trybunału o uściślenie metody porównania oznaczeń i okoliczności, w jakich Sąd ma prawo uznać, że dwa oznaczenia nie spełniają przesłanki podobieństwa przewidzianej w tym przepisie.

Jak wyjaśnię w tej opinii, w licznych orzeczeniach, które Sąd wydał w tej dziedzinie, nie zawsze stosował on to samo podejście w odniesieniu do tych odmiennych kwestii. W rzeczywistości występuje między nimi rozbieżność prowadząca do wyłonienia się dwóch odrębnych linii w orzecznictwie, obecnie współistniejących, przy czym Trybunał nie zajął stanowiska na rzecz jednej lub drugiej z nich. Niniejsza sprawa daje mu sposobność, aby to uczynić.