Opinia rzecznika generalnego Bobek przedstawiona w dniu 5 grudnia 2019 r., sygn. C-406/18

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MICHALA BOBEKA

przedstawiona w dniu 5 grudnia 2019 r. (1)

Sprawa C406/18

PG

przeciwko

Bevándorlási és Menekültügyi Hivatal

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (sąd do spraw administracyjnych i społecznych dla miasta stołecznego Budapeszt, Węgry)]

Odesłanie prejudycjalne Wspólna polityka w dziedzinie azylu i ochrony uzupełniającej Wspólne procedury udzielania ochrony międzynarodowej Dyrektywa 2013/32/UE Artykuł 46 ust. 3 Artykuł 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej Prawo do skutecznego środka zaskarżenia Zakres właściwości sądu pierwszej instancji Brak właściwości do zmiany decyzji wydanych w ramach procedur azylowych 60dniowy termin dla sądu na wydanie rozstrzygnięcia

I. Wprowadzenie

1. Jaki jest rozsądny czas trwania postępowania sądowego? Pytanie to, które jest nieobce każdemu nowoczesnemu systemowi sądownictwa, pojawia się zazwyczaj przy ocenie, czy czas poświęcony na rozstrzygnięcie sprawy nie był zbyt długi i nie naruszył w ten sposób prawa strony do rzetelnego procesu sądowego.

2. Rzadko zdarza się, aby sąd, w tym Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, stawał w obliczu odwrotnego pytania, a mianowicie czy termin (w niniejszym przypadku termin 60 dni) nie jest zbyt krótki, a tym samym nie uniemożliwia danemu sądowi spełnienia wymaganego standardu rozpoznania sprawy (w niniejszym przypadku pełnego rozpatrzenia ex nunc decyzji administracyjnej odrzucającej wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej, przewidzianego w art. 46 ust. 3 dyrektywy 2013/32/UE(2)), co potencjalnie narusza prawo strony do rzetelnego procesu sądowego.

Sąd krajowy dąży również do ustalenia, czy prawo do skutecznego środka zaskarżenia, o którym mowa w art. 46 ust. 3 dyrektywy 2013/32, można uznać za przestrzegane, jeżeli sądy krajowe nie są uprawnione do zmiany decyzji administracyjnej przy czym kwestia ta była niedawno przedmiotem analizy Trybunału w sprawach Alheto i Torubarov().