Opinia rzecznika generalnego Campos Sánchez-Bordona przedstawiona w dniu 18 września 2019 r., sygn. rzecznika generalnego Campos Sánchez-Bordona przedstawiona w dniu 18 września 2019 r

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MANUELA CAMPOSA SÁNCHEZA-BORDONY

przedstawiona w dniu 18 września 2019 r.(1)

Sprawa C678/18

Procureur-Generaal bij de Hoge Raad der Nederlanden

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden (sąd najwyższy Niderlandów)]

Odesłanie prejudycjalne Dopuszczalność Artykuł 267 TFUE Pojęcie sporu Skarga kasacyjna w interesie prawa Niezmienność sytuacji ustalonej w drodze zaskarżonego wyroku Wzory Środki tymczasowe i środki zabezpieczające Właściwość sądów krajowych pierwszej instancji w zakresie rozpoznawania postępowań w przedmiocie środków zabezpieczających Wyłączna właściwość sądów w sprawach wzorów wspólnotowych

1.        Rozporządzenie (WE) nr 6/2002(2) wprowadziło regulację, zgodnie z którą państwa członkowskie są zobowiązane wyznaczyć na swoim terytorium jeden lub więcej sądów w sprawach wzorów wspólnotowych mających wyłączną właściwość do rozstrzygania niektórych powództw dotyczących naruszeń wzorów wspólnotowych i unieważnienia prawa do nich (art. 81).

2.        W ramach wykonania wspomnianego obowiązku Niderlandy przyznały tę wyłączną właściwość rechtbank Den Haag (sądowi pierwszej instancji w Hadze, Niderlandy). Jednemu z sędziów wymienionego sądu Niderlandy przyznały również właściwość do przyjmowania środków zabezpieczających i tymczasowych.

3.        Hoge Raad der Nederlanden (sąd najwyższy Niderlandów) ma jednak wątpliwości, czy ten ostatni przepis (to znaczy przepis, w myśl którego sędzia wyspecjalizowanego sądu w sprawach wzorów wspólnotowych z siedzibą w Hadze jest jedynym organem właściwym do przyjęcia środków tymczasowych i zabezpieczających w sporach na podstawie art. 81 rozporządzenia 6/2002) jest zgodny z innymi przepisami wspomnianego rozporządzenia.

        Ta wątpliwość sądu odsyłającego wiąże się z kontrowersjami, które pojawiły się w Niderlandach, gdzie różne sądy pierwszej i drugiej instancji, które nie mają statusu sądów w sprawach wzorów wspólnotowych, uznały się za właściwe do rozpoznania wniosków o zastosowanie środków tymczasowych i zabezpieczających w postępowaniach dotyczących powództw, których przedmiotem jest naruszenie wspomnianych wzorów lub unieważnienie prawa do nich.