Opinia rzecznika generalnego Hogan w sprawach połączonych Bocero Torrico i Bode, sygn. C-398/18, C-428/18

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

GERARDA HOGANA

przedstawiona w dniu 11 lipca 2019 r.(1)

Sprawy połączone C398/18 i C428/18

Antonio Bocero Torrico (C398/18)

Jörg Paul Konrad Fritz Bode (C428/18)

przeciwko

Instituto Nacional de la Seguridad Social,

Tesorería General de la Seguridad Social

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Superior de Justicia de Galicia (wyższy trybunał sprawiedliwości Galicji, Hiszpania)]

Odesłanie prejudycjalne Zabezpieczenie społeczne pracowników migrujących Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 Artykuł 5 Wcześniejsze świadczenie z tytułu starości Wymóg, by kwota należnego wcześniejszego świadczenia z tytułu starości była wyższa od kwoty świadczenia minimalnego z tytułu starości w momencie ukończenia 65 lat Metoda ustalania wysokości kwoty minimalnej Przepisy krajowe uwzględniające wyłącznie świadczenie wypłacane przez właściwe państwo członkowskie Brak uwzględnienia świadczenia wypłacanego przez inne państwo członkowskie Wymóg równego traktowania świadczeń

I.      Wprowadzenie

1.        Niniejsze wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, które złożono w sekretariacie Trybunału odpowiednio w dniach 15 czerwca (sprawa C398/18) i 28 czerwca 2018 r. (sprawa C428/18), dotyczą wykładni prawa Unii, w szczególności art. 48 TFUE oraz art. 5 i 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego(2).

        W swoim pytaniu Tribunal Superior de Justicia de Galicia (wyższy trybunał sprawiedliwości Galicji, Hiszpania) zasadniczo zwraca się o rozstrzygnięcie, czy art. 48 TFUE stoi na przeszkodzie obowiązywaniu przepisu krajowego, który wymaga dla ustalenia, że dana osoba kwalifikuje się do otrzymania wcześniejszego świadczenia z tytułu starości, między innymi, aby kwota należnego świadczenia była wyższa od kwoty świadczenia minimalnego z tytułu starości, która przysługiwałaby osobie zainteresowanej z uwagi na jej sytuację rodzinną w momencie ukończenia 65 lat. W szczególności w prawie hiszpańskim bierze się w tym względzie pod uwagę jedynie świadczenie z tytułu starości wypłacane w tym właśnie państwie członkowskim, bez uwzględnienia świadczeń równoważnych, które taka osoba może otrzymywać w innym państwie członkowskim lub w innych państwach członkowskich.