Opinia rzecznika generalnego Campos Sanchez-Bordona przedstawiona w dniu 30 kwietnia 2019 r., sygn. C-508/18 i C-82/19

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MANUELA CAMPOSA SÁNCHEZA-BORDONY

przedstawiona w dniu 30 kwietnia 2019 r.(1)

Sprawy połączone C508/18 i C82/19 PPU

Minister for Justice and Equality

przeciwko

O.G.

i

P.I.

[wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Supreme Court (sąd najwyższy, Irlandia) oraz High Court (wysoki trybunał, Irlandia)

Odesłanie prejudycjalne Współpraca sądowa i policyjna w sprawach karnych Decyzja ramowa 2002/584/WSiSW Artykuł 6 ust. 1 Europejski nakaz aresztowania Pojęcie organu sądowego Prokuratura Niezależność od władzy wykonawczej

1.        W opinii przedstawionej w sprawie Özçelik(2) stwierdziłem, że [c]hociaż można by się pokusić o udzielenie ogólnej odpowiedzi na pytanie dotyczące uprawnień prokuratur państw członkowskich w zakresie wydawania europejskich nakazów aresztowania, nie sądzę, by niniejsze odesłanie prejudycjalne było do tego odpowiednią okazją, chodziło bowiem wówczas o ustalenie, czy prokurator mógł zgodnie z art. 8 ust. 1 lit. c) decyzji ramowej 2002/584/WSiSW(3) wydać krajowy nakaz aresztowania (KNA).

2.        Okazja ku temu pojawiła się obecnie w związku z przedstawieniem przez sądy irlandzkie dwóch serii pytań prejudycjalnych, w których zwróciły się one o wyjaśnienie, czy niemiecką prokuraturę można uznać za organ sądowy w rozumieniu art. 6 ust. 1 decyzji ramowej, a jeżeli tak, to czy jest on uprawniony do wydania europejskiego nakazu aresztowania (ENA).

I.      Ramy prawne

A.      Prawo Unii. Decyzja ramowa 2002/584

3.        W motywach 5, 6 i 10 wskazano, że:

(5)      Cel Unii, jakim jest ustanowienie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, prowadzi do zniesienia ekstradycji między państwami członkowskimi i zastąpienia jej systemem przekazywania osób między organami sądowymi. […]

(6)      Europejski nakaz aresztowania, przewidziany w niniejszej decyzji ramowej, stanowi pierwszy konkretny środek w dziedzinie prawa karnego wprowadzający zasadę wzajemnego uznawania, którą Rada Europejska określa jako kamień węgielny współpracy sądowej.