Opinia rzecznika generalnego M. Bobeka przedstawiona w dniu 14 marca 2019 r., sygn. C-46/18

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MICHALA BOBEKA

przedstawiona w dniu 14 marca 2019 r.(1)

Sprawa C46/18

Caseificio Sociale San Rocco Soc. coop. Arl,

S.s. Franco e Maurizio Artuso,

Sebastiano Bolzon,

Claudio Matteazzi,

Roberto Tellatin

przeciwko

Agenzia per le Erogazioni in Agricoltura (AGEA)

Regione Veneto

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato (radę stanu, Włochy)]

Mleko Kwoty Opłata dodatkowa Artykuł 2 rozporządzenia (EWG) nr 3950/92 Artykuł 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1788/2003 Obowiązek skupujących odliczania opłaty od ceny mleka Artykuł 9 rozporządzenia (WE) nr 1392/2001 Rozdzielanie nadwyżki opłaty Kategorie priorytetowe Ponowne przyznanie niewykorzystanych kwot

1.        W 1984 r., z myślą o przezwyciężeniu nadwyżek strukturalnych, prawodawca ówczesnej EWG wprowadził system kwot dla produkcji mleka i przetworów mlecznych powiązany z dodatkową opłatą z tytułu dostaw i sprzedaży bezpośredniej przekraczających kwotę. Funkcjonowanie tego systemu, pierwotnie zaplanowane na okres 5 lat, wielokrotnie przedłużano, zanim w końcu zakończyło się ono w dniu 31 marca 2015 r.

2.        System kwot był źródłem nadzwyczajnej liczby sporów zarówno przed sądami Unii Europejskiej, jak i przed sądami krajowymi(2). Ponadto w niektórych państwach członkowskich system ten stosowano jedynie w sposób fragmentaryczny(3). W szczególności dotyczy to Włoch, gdzie przez stosunkowo długi okres organy krajowe nie zapewniły, aby opłata dodatkowa należna z tytułu produkowanych ilości przekraczających kwotę krajową była prawidłowo przydzielana, uiszczana w odpowiednim czasie lub w każdym wypadku właściwie rejestrowana i odzyskiwana(4).

        Niniejsza sprawa to kolejny odcinek długiej sagi dotyczącej odzyskiwania nieuiszczonych opłat we Włoszech. W skrócie sprawa ta dotyczy tego, czy państwo członkowskie może wymagać, z mocy prawa, aby skupujący odliczali od ceny mleka kwotę należną z tytułu opłaty od producentów, którzy przekraczają kwoty indywidualne. Jeżeli taki przepis prawa krajowego jest niezgodny z prawem Unii, pojawia się kolejna kwestia dotycząca konsekwencji, jakie brak zgodności prawa krajowego z prawem Unii w tym zakresie może mieć dla skupujących i producentów.