Orzeczenie
Opinia rzecznik generalnej J. Kokott przedstawiona w dniu 14 lutego 2019 r.
Wydanie tymczasowe
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
JULIANE KOKOTT
przedstawiona w dniu 14 lutego 2019 r.(1).
Sprawa C58/18
Michel Schyns
przeciwko
Belfius Banque SA
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Justice de Paix du canton de Visé (Belgia)]
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym Ochrona konsumentów Dyrektywa 2008/48/WE Obowiązki poprzedzające zawarcie umowy Spoczywający na kredytodawcy obowiązek wyboru najbardziej odpowiedniej wysokości kredytu, mając na uwadze sytuację finansową konsumenta w momencie zawarcia umowy kredytu oraz cel kredytu Spoczywający na kredytodawcy obowiązek rezygnacji z zawarcia umowy, jeżeli istnieją podstawy do przyjęcia, że konsument nie będzie w stanie będzie spełnić zobowiązań wynikających z zawartej umowy kredytu
I. Wprowadzenie
1. W niniejszym postępowaniu prejudycjalnym Trybunał ma dokonać wykładni dyrektywy 2008/48 w sprawie umów o kredyt konsumencki(2). W istocie zwrócono się do Trybunału o wyjaśnienie relacji pomiędzy różnymi, ciążącymi na kredytodawcy, obowiązkami poprzedzającymi zawarcie umowy. W szczególności chodzi, z jednej strony, o zakres poprzedzającego zawarcie umowy obowiązku udzielania wyjaśnień na podstawie art. 5 ust. 6 dyrektywy 2008/48, zaś z drugiej strony o ewentualne znaczenie przewidzianej w art. 8 dyrektywy 2008/48 oceny zdolności kredytowej konsumenta do zawarcia umowy.
Pytania skierowane przez belgijski sąd pierwszej instancji należy zbadać w kontekście [ukierunkowanej] pełnej harmonizacji(), do osiągnięcia której zmierza dyrektywa 2008/48. W końcu powstaje również pytanie, w jakim zakresie taka harmonizacja stoi w sprzeczności z dalej idącymi przepisami prawa krajowego, nawet jeżeli przepisy te mogą służyć skutecznej ochronie konsumenta przed pochopnym zaciągnięciem kredytu lub zaciągnięciem go bez uzyskania niezbędnych informacji, a tym samym odpowiadają zasadniczym celom dyrektywy 2008/48. Zagadnienie to ponownie() pozwala dostrzec konflikt występujący pomiędzy zasadniczo zamierzonym przez dyrektywę 2008/48 wysokim poziomem ochrony konsumentów() z jednej strony, a również zamierzonym stworzeniem jednolitego rynku poprzez ograniczenie fragmentacji prawa() z drugiej strony.