Opinia rzecznika generalnego Hogan przedstawiona w dniu 7 marca 2019 r.

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

GERARDA HOGANA

przedstawiona w dniu 7 marca 2019 r.(1)

Sprawa C32/18

Tiroler Gebietskrankenkasse

przeciwko

Michaelowi Moserowi

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof (sąd najwyższy, Austria)]

Odesłanie prejudycjalne Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 Artykuł 5 Rozporządzenie (WE) nr 987/2009 Artykuł 60 Zabezpieczenia społeczne pracowników migrujących Świadczenie rodzinne Prawo do różnicy między wysokością zasiłku wychowawczego wypłacanego w państwie członkowskim właściwym w pierwszej kolejności a wysokością zasiłku z tytułu opieki nad dzieckiem wypłacanym w państwie członkowskim właściwym w drugiej kolejności

I.      Wprowadzenie

1.        Niniejszy wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy w istocie wykładni art. 60 ust. 1 zdanie drugie rozporządzenia (WE) nr 987/2009 dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego(2). Do Trybunału zwrócono się też o wyjaśnienie, jakie dochody należy uwzględnić przy obliczaniu kwoty dochodzonego świadczenia rodzinnego.

2.        Wniosek ten został przedstawiony w ramach postępowania między Michaelem Moserem a Tiroler Gebietskrankenkasse (regionalnym funduszem ubezpieczeń zdrowotnych w Tyrolu, Austria) dotyczącego wniosku M. Mosera o wypłacenie mu różnicy między Elterngeld (niemieckim zasiłkiem wychowawczym) a Kinderbetreuungsgeld (austriackim zasiłkiem z tytułu opieki nad dzieckiem). Jednakże przed zbadaniem okoliczności faktycznych sprawy w pierwszej kolejności należy szczegółowo przedstawić właściwe przepisy.

II.    Kontekst prawny

A.      Prawo Unii

1.      Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego(3)

3.        W motywach 9, 10, 11, 12 rozporządzenia nr 883/2004 wskazano:

(9)      Trybunał Sprawiedliwości przy kilku okazjach wydał opinię w sprawie możliwości równego traktowania świadczeń, dochodu i okoliczności; zasada ta powinna być ściśle przyjęta i rozwijana, przy jednoczesnym przestrzeganiu istoty i ducha postanowień prawnych [orzeczeń sądowych].