Orzeczenie
Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 18 czerwca 2019 r. - Republika Austrii przeciwko Republice Federalnej Niemiec. - Sprawa C-591/17., sygn. C-591/17
Wydanie tymczasowe
WYROK TRYBUNAŁU (wielka izba)
z dnia 18 czerwca 2019 r.(*)
Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego Artykuły 18, 34, 56 i 92 TFUE Uregulowanie państwa członkowskiego przewidujące opłatę za użytkowanie infrastruktury dla pojazdów samochodowych osobowych Sytuacja, w której właściciele pojazdów zarejestrowanych w tym państwie członkowskim korzystają ze zwolnienia z podatku od pojazdów samochodowych w wysokości odpowiadającej tej opłacie
W sprawie C591/17
mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 259 TFUE, uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, wniesioną w dniu 12 października 2017 r.,
Republika Austrii, reprezentowana przez G. Hessego, J. Schmoll i C. Drexel, działających w charakterze pełnomocników,
strona skarżąca,
popierana przez:
Królestwo Niderlandów, reprezentowane przez J. Langera, J.M. Hoogvelda i M.K. Bulterman, działających w charakterze pełnomocników,
interwenient,
przeciwko
Republice Federalnej Niemiec, reprezentowanej przez T. Henzego i S. Eisenberg, działających w charakterze pełnomocników, wspieranych przez C. Hillgrubera, Rechtsanwalt,
strona pozwana,
popieranej przez:
Królestwo Danii, reprezentowane przez J. Nymanna-Lindegrena i M. Wolff, działających w charakterze pełnomocników,
interwenient,
TRYBUNAŁ (wielka izba),
w składzie: K. Lenaerts, prezes, R. Silva de Lapuerta (sprawozdawca), wiceprezes, J.C. Bonichot, A. Arabadjiev, E. Regan i C. Lycourgos, prezesi izb, E. Juhász, M. Ilešič, J. Malenovský, C.G. Fernlund, P.G. Xuereb, N. Piçarra i L.S. Rossi, sędziowie,
rzecznik generalny: N. Wahl,
sekretarz: K. Malacek, administrator,
uwzględniając pisemny etap postępowania i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 11 grudnia 2018 r.,
po zapoznaniu się z opinią rzecznika generalnego na posiedzeniu w dniu 6 lutego 2019 r.,
wydaje następujący
Wyrok
W swojej skardze Republika Austrii wnosi do Trybunału o stwierdzenie, że wprowadzając opłatę za użytkowanie infrastruktury dla pojazdów samochodowych osobowych za pośrednictwem Infrastrukturabgabegesetz (ustawy o opłatach za użytkowanie infrastruktury) z dnia 8 czerwca 2015 r. (BGBl. I, s. 904), w brzmieniu wynikającym z § 1 ustawy z dnia 18 maja 2017 r. (BGBl. I, s. 1218) (zwanej dalej InfrAG), i ustanawiając zwolnienie z podatku od pojazdów samochodowych w wysokości co najmniej równej kwocie tej opłaty dla właścicieli pojazdów zarejestrowanych w Niemczech, wprowadzone do Kraftfahrzeugsteuergesetz (ustawy o podatku od pojazdów samochodowych) z dnia 26 września 2002 r. (BGBl. I, s. 3818, zwanej dalej KraftStG) przez Zweites Verkehrsteueränderungsgesetz (drugą ustawę o zmianie podatku od ruchu drogowego) z dnia 8 czerwca 2015 r. (BGBl. I, s. 901), ostatnio zmienione przez Gesetz zur Änderung des Zweiten Verkehrsteueränderungsgesetzes (ustawę zmieniającą drugą ustawę o zmianie podatku od ruchu drogowego) z dnia 6 czerwca 2017 r. (BGBl. I, s. 1493) (zwanych dalej łącznie spornymi środkami krajowymi), Republika Federalna Niemiec naruszyła art. 18, 34, 56 i 92 TFUE.