Opinia rzecznik generalnej J. Kokott przedstawiona w dniu 7 czerwca 2018 r.

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JULIANE KOKOTT

przedstawiona w dniu 7 czerwca 2018 r.(1)

Sprawa C571/16

Nikolay Kantarev

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administrativen sad Varna (sąd administracyjny w Warnie, Bułgaria)]

Dyrektywa 94/19/WE w sprawie systemów gwarancji depozytów Ustalenie niedostępności depozytu Odpowiedzialność państwa członkowskiego z tytułu szkód wyrządzonych na skutek naruszenia prawa Unii Środki prawne

I.      Wprowadzenie

1.        Dopiero przy okazji kryzysu bankowego i finansowego, który rozwijał się na skalę światową od 2007 r., liczni deponenci dowiedzieli się, że ich depozyty w instytucjach kredytowych dopuszczonych w państwach członkowskich Unii są gwarantowane do kwoty 100 000 EUR. Na poziomie europejskim już w 1994 r., na podstawie dyrektywy 94/19/WE w sprawie systemów gwarancji depozytów(2), został wprowadzony ów system gwarancji depozytów(3); ze względu na utworzenie rynku wewnętrznego dlabliżyłkonkurencji i zadbał między innymi o to, (4).

2.        Już w 1994 r. dyrektywa realizowała podwójny cel, mianowicie zarówno ochronę deponentów, jak i stabilizację systemu bankowego, przy czym cele te są ściśle powiązane. Wysokie ryzyko dla systemu bankowego rzeczywiście polega na tym, że deponenci na podstawie plotek lub uzasadnionych informacji wycofają swoje depozyty wszyscy w tym samym momencie. Bowiem żaden bank […] nie posiada wystarczających środków płynnych, które umożliwiałyby natychmiastową wypłatę wszystkich depozytów bądźznacznej ich części(5). Chodzi zatem o zapobieganie tzw. bank runs, czyli masowemu wycofywaniu depozytów w taki sposób, aby deponenci uznali, że dzięki gwarancji ich depozyty są bezpieczne.

        W niniejszej sprawie kwota gwarantowana przez dyrektywę 94/19 w związku z problemami z płynnością bułgarskiego banku została w pełnej wysokości wypłacona na rzecz powoda w postępowaniu głównym przez system gwarancji depozytów. Powód uważa jednak, że płatność nastąpiła z opóźnieniem. Nie mógł bowiem przez około sześć miesięcy rozporządzać swoimi depozytami. Przed sądem odsyłającym podnosi zatem zarzut naruszenia prawa Unii.