Opinia rzecznik generalnej E. Sharpston przedstawiona w dniu 11 września 2018 r.

1. 

Nie ulega zatem żadnej wątpliwości, że prawodawca powinien się w pierwszym rzędzie zająć wychowaniem młodzieży []. Trzeba jednak jasno zdać sobie sprawę z tego, co to jest wychowanie [] ( 2 ).

2. 

W tym zakresie prawodawca europejski rzeczywiście przyjął stosowne prawodawstwo, które między innymi uznaje prawo do edukacji za podstawowe prawo człowieka ( 3 ). Nie zdefiniował w nim jednak pojęcia edukacji. Niniejszy wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym nakłada na Trybunał obowiązek udzielenia odpowiedzi na to odwieczne pytanie, obecnie zadawane w kontekście prawa Unii, a dokładniej dyrektywy Rady 2000/43/WE ( 4 ). Czym jest edukacja?

3.

Dyrektywa 2000/43 ma na celu wyznaczenie ram walki z dyskryminacją ze względu na pochodzenie rasowe lub etniczne ( 5 ).

4.

Artykuł 2 ust. 1 zakazuje zarówno bezpośredniej, jak i pośredniej dyskryminacji ze względu na pochodzenie rasowe lub etniczne. Zgodnie z art. 2 ust. 2 dyskryminacja bezpośrednia ma miejsce, gdy ze względu na pochodzenie rasowe lub etniczne osoba traktowana jest mniej przychylnie niż traktuje się, traktowano lub traktowano by inną osobę w podobnej sytuacji, a dyskryminacja pośrednia występuje, gdy pozornie neutralny przepis, kryterium lub praktyka mogą doprowadzić do szczególnie niekorzystnej sytuacji dla osób danego pochodzenia rasowego lub etnicznego w stosunku do innych osób, chyba że taki przepis, kryterium lub praktyka są obiektywnie uzasadnione legalnym celem, a środki mające służyć osiągnięciu tego celu są odpowiednie i konieczne.