Opinia rzecznika generalnego M. Watheleta przedstawiona w dniu 25 lipca 2018 r., sygn. rzecznika generalnego M. Watheleta przedstawiona w dniu 25 lipca 2018 r

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MELCHIORA WATHELETA

przedstawiona w dniu 25 lipca 2018 r.(1)

Sprawy połączone C297/17, C318/17, C319/17 i C438/17

Bashar Ibrahim (C297/17),

Mahmud Ibrahim (C318/17),

Fadwa Ibrahim (C318/17),

Bushra Ibrahim (C318/17),

Mohammad Ibrahim, ustawowo reprezentowany przez Fadwę i Mahmuda Ibrahimów (C318/17),

Ahmad Ibrahim, ustawowo reprezentowany przez Fadwę i Mahmuda Ibrahimów (C318/17),

Nisreen Sharqawi (C319/17),

Yazan Fattayrji, ustawowo reprezentowany przez Nisreen Sharqawi (C319/17),

Hosam Fattayrji, ustawowo reprezentowany przez Nisreen Sharqawi (C319/17)

przeciwko

Bundesrepublik Deutschland

oraz

Bundesrepublik Deutschland

przeciwko

Tausowi Magamadovi (C438/17)

[wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Bundesverwaltungsgericht (federalny sąd administracyjny, Niemcy)]

Odesłanie prejudycjalne Dyrektywa 2013/32/UE Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości Wspólne procedury udzielania i cofania ochrony międzynarodowej Artykuł 52 Zakres stosowania ratione temporis tej dyrektywy Artykuł 33 ust. 2 lit. a) Odrzucenie wniosku o azyl jako niedopuszczalnego ze względu na wcześniejsze przyznanie ochrony uzupełniającej w innym państwie członkowskim Artykuły 4 i 18 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej Systemowe nieprawidłowości w zakresie procedury azylowej w tym innym państwie członkowskim Dyrektywa 2011/95/UE Artykuły 20 i następne Warunki życia osób korzystających z ochrony uzupełniającej w tym ostatnim państwie Rzeczywiste i udowodnione ryzyko nieludzkiego lub poniżającego traktowania

        Wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym w sprawach C297/17, C318/17 i C319/17 dotyczą wykładni, po pierwsze, art. 33 ust. 2 lit. a) oraz art. 52 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej(), a także art. 4 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej kartą), a po drugie, art. 20 i nast. dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony().