Opinia rzecznika generalnego Y. Bota przedstawiona w dniu 29 maja 2018 r., sygn. rzecznika generalnego Y. Bota przedstawiona w dniu 29 maja 2018 r

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

YVESA BOTA

przedstawiona w dniu 29 maja 2018 r.(1)

Sprawa C684/16

Max-Planck-Gesellschaft zur Förderung der Wissenschaften eV

przeciwko

Tetsuji Shimizu

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesarbeitsgericht (federalny sąd pracy, Niemcy)]

Odesłanie prejudycjalne Polityka społeczna Organizacja czasu pracy Prawo do corocznego płatnego urlopu Dyrektywa 2003/88/WE Artykuł 7 ust. 2 Ekwiwalent pieniężny za coroczny płatny urlop niewykorzystany przed ustaniem stosunku pracy Utrata prawa do tego ekwiwalentu w przypadku, gdy pracownik nie wnosił o skorzystanie z corocznego płatnego urlopu Karta praw podstawowych Unii Europejskiej Artykuł 31 ust. 2 Obowiązek wykładni zgodnej prawa krajowego Możliwość bezpośredniego powołania się na art. 31 ust. 2 karty w ramach sporu pomiędzy jednostkami Obowiązek niestosowania sprzecznego uregulowania krajowego

1.        Rozpatrywany wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni art. 7 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy(2), a także art. 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej(3).

2.        Wniosek ten został złożony w ramach sporu pomiędzy Tetsuji Shimizu a jego byłym pracodawcą, Max-Planck-Gesellschaft zur Förderung der Wissenschaften eV (zwanym dalej Max-Planck), dotyczącego odmowy wypłacenia T. Shimizu ekwiwalentu pieniężnego za coroczny płatny urlop niewykorzystany przed ustaniem stosunku pracy.

        Niniejsza sprawa, podobnie jak sprawa Kreuziger (C619/16), w której również przedstawiam swoją opinię, daje Trybunałowi sposobność do uściślenia warunków, w jakich pracownik, którego stosunek pracy ustaje, może domagać się wypłaty takiego ekwiwalentu na podstawie art. 7 ust. 2 dyrektywy 2003/88.