Opinia rzecznik generalnej J. Kokott przedstawiona w dniu 25 stycznia 2018 r.

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JULIANE KOKOTT

przedstawiona w dniu 25 stycznia 2018 r.(1)

Sprawa C96/17

Gardenia Vernaza Ayovi

przeciwko

Consorci Sanitari de Terrassa

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de lo Social n° 2 de Terrassa (sąd pracy nr 2 w Terrassie, Hiszpania)]

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym Polityka społeczna Praca na czas określony Dyrektywa 1999/70/WE Porozumienie ramowe w sprawie pracy na czas określony zawarte przez UNICE, CEEP oraz ETUC Zasada niedyskryminacji pracowników zatrudnionych na czas określony Pojęcie warunków pracy Prawo pracownika do przywrócenia do pracy w przypadku naruszającego prawo rozwiązania stosunku pracy ze względów dyscyplinarnych Umowa o pracę na czas określony w formie umowy o zastępstwo Umowa o pracę w sektorze publicznym Odmienne traktowanie w porównaniu do osób zatrudnionych na stałe Umowa o pracę na czas nieokreślony, ale nie na stałe w rozumieniu prawa hiszpańskiego

I.      Wprowadzenie

1.        Czy dochodzi do dyskryminacji, jeżeli pracownikowi zatrudnionemu w sektorze publicznym na czas określony w wypadku naruszającego prawo wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę nie przysługuje prawo do przywrócenia do pracy, podczas gdy pracownikowi sektora publicznego zatrudnionemu na stałe ustawa gwarantuje właśnie takie prawo?

2.        Taka jest istota zagadnienia prawnego, którym musi się zająć Trybunał w niniejszym postępowaniu prejudycjalnym. Po raz kolejny przedmiotem zainteresowania jest pozycja prawna pracowników zatrudnionych na czas określony w Hiszpanii, a mianowicie w kontekście szczególnego rodzaju zatrudnienia na czas określony: umowy o pracę o zastępstwo(2) w sektorze publicznym, przekształconej następnie w umowę o pracę na czas nieokreślony, ale nie na stałe.

        Konkretnie chodzi o przypadek hiszpańskiej pielęgniarki, Gardenii Yolandy Vernazy Ayovi, zwolnionej ze względów dyscyplinarnych, która dochodzi obecnie przed sądami krajowymi przywrócenia do pracy w szpitalu. Przedmiotem sporu jest to, czy G. Vernazie Ayovi, tak samo jak pracownikom sektora publicznego zatrudnionym na stałe, przysługuje prawo do przywrócenia do pracy, jeżeli okaże się, że jej zwolnienie nastąpiło z naruszeniem prawa. Przy ocenie tego zagadnienia znaczenie mają między innymi także cechy szczególne zatrudniania w sektorze publicznym.