Opinia rzecznika generalnego M. Watheleta przedstawiona w dniu 21 czerwca 2018 r., sygn. rzecznika generalnego M. Watheleta przedstawiona w dniu 21 czerwca 2018 r

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MELCHIORA WATHELETA

przedstawiona w dniu 21 czerwca 2018 r.(1).

Sprawy połączone C391/16, C77/17 i C78/17

M

przy udziale:

Ministerstvo vnitra

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Nejvyšší správní soud (najwyższy sąd administracyjny, Republika Czeska)]

oraz

X (C77/17)

X (C78/17)

przeciwko

Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil du contentieux des étrangers (sąd do spraw cudzoziemców, Belgia)]

Odesłanie prejudycjalne Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości Polityka azylowa Dyrektywa 2011/95/UE Odmowa nadania lub cofnięcie statusu uchodźcy Skazanie za popełnienie szczególnie poważnego przestępstwa Artykuł 14 ust. 46 Wykładnia i ważność Artykuł 18 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej Artykuł 78 ust. 1 TFUE Konwencja dotycząca statusu uchodźców, podpisana w Genewie w dniu 28 lipca 1951 r.

I.      Wprowadzenie

1.        Wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Conseil du contentieux des étrangers (sąd do spraw cudzoziemców, Belgia) w sprawach C77/17 i C78/17 dotyczą wykładni art. 14 ust. 4 i 5 dyrektywy 2011/95/UE(2) oraz jego ważności w świetle art. 18 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej kartą) i art. 78 ust. 1 TFUE.

2.        W sprawie C391/16 Nejvyšší správní soud (najwyższy sąd administracyjny, Republika Czeska) zwraca się do Trybunału z pytaniem o ważność art. 14 ust. 4 i 6 dyrektywy 2011/95 w świetle wspomnianych wyżej postanowień oraz art. 6 ust. 3 TUE.

        Wnioski te zostały złożone w ramach sporów dotyczących ważności decyzji, na mocy których właściwe organy krajowe w dziedzinie azylu odmówiły, na podstawie przepisów prawa belgijskiego transponujących art. 14 ust. 5 dyrektywy 2011/95, nadania X (sprawa C77/17) statusu uchodźcy oraz statusu ochrony uzupełniającej oraz cofnęły nadany wcześniej X (sprawa C78/17) i M (sprawa C391/16) status uchodźcy, zgodnie z ustawodawstwem krajowym (odpowiednio belgijskim i czeskim) transponującym art. 14 ust. 4 wspomnianej dyrektywy.