Opinia rzecznika generalnego Y. Bota przedstawiona w dniu 3 maja 2018 r., sygn. rzecznika generalnego Y. Bota przedstawiona w dniu 3 maja 2018 r

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

YVESA BOTA

przedstawiona w dniu 3 maja 2018 r.(1)

Sprawa C139/17 P

QuaMa Quality Management GmbH

przeciwko

Urzędowi Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Odwołanie Znak towarowy Unii Europejskiej Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 Rozporządzenie (WE) nr 2868/95 Sprzeciw właściciela wcześniejszego znaku towarowego Uprawnienie do zgłoszenia sprzeciwu Procedura wpisu do rejestru przeniesienia wcześniejszego znaku towarowego na nowego właściciela Odwołanie w części niedopuszczalne, a w części bezzasadne

I.      Wprowadzenie

1.        Przedmiotem niniejszej sprawy jest odwołanie wniesione przez spółkę QuaMa Quality Management GmbH (zwaną dalej wnoszącą odwołanie) od wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 17 stycznia 2017 r., QuaMa Quality Management/EUIPO Microchip Technology (medialbo) (T225/15, niepublikowanego, zwanego dalej zaskarżonym wyrokiem, EU:T:2017:10), którym Sąd oddalił wniesioną przez tę spółkę skargę na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 19 lutego 2015 r.(2) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Microchip Technology, Inc. (zwaną dalej interwenientem) a Alexandrem Boppem.

2.        Na poparcie odwołania wnosząca odwołanie podnosi dwa zarzuty, z których pierwszy dotyczy naruszenia art. 41 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 207/2009(3), który to przepis reguluje wnoszenie sprzeciwu wobec rejestracji znaku towarowego, a drugi naruszenia art. 8 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia, określającego sytuacje, w których istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w przypadku kolidujących ze sobą znaków towarowych.

3.        Zgodnie z wnioskiem Trybunału niniejsza opinia ograniczy się do analizy pierwszego zarzutu odwołania.

        Mimo że po wstępnej analizie akt sprawy mogło się wydawać, że ów zarzut pierwszy dotyczy zagadnienia prawnego odnoszącego się do uprawnienia interwenienta do wniesienia sprzeciwu [art. 41 rozporządzenia nr 207/2009 i zasady 1519 rozporządzenia (WE) nr 2868/95()] w kontekście przeniesienia prawa ochronnego na znak towarowy na nowego właściciela (art. 17 rozporządzenia nr 207/2009 i zasada 31 rozporządzenia nr 2868/95), z pogłębionej analizy brzmienia tego zarzutu wynika jednak, że wnosząca odwołanie nie zdołała wykazać ani przeinaczenia okoliczności faktycznych i materiału dowodowego przedłożonego Sądowi, ani też naruszenia prawa, jakim miałby być obarczony zaskarżony wyrok.