Opinia rzecznika generalnego Y. Bota przedstawiona w dniu 29 maja 2018 r., sygn. rzecznika generalnego Y. Bota przedstawiona w dniu 29 maja 2018 r

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

YVESA BOTA

przedstawiona w dniu 29 maja 2018 r.(1)

Sprawy połączone C569/16 i C570/16

Stadt Wuppertal

przeciwko

Marii Elisabeth Bauer (C569/16)

i

Volker Willmeroth als Inhaber der TWI Technische Wartung und Volker Instandsetzung Willmeroth e.K.

przeciwko

Martinie Broßonn (C570/16)

[wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Bundesarbeitsgericht (federalny sąd pracy, Niemcy)]

Odesłanie prejudycjalne Polityka społeczna Organizacja czasu pracy Coroczny urlop wypoczynkowy Dyrektywa 2003/88/WE Artykuł 7 Ustanie stosunku pracy wskutek śmierci pracownika Wygaśnięcie prawa do corocznego urlopu wypoczynkowego Przepisy krajowe uniemożliwiające wypłacenie spadkobiercom zmarłego ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany coroczny płatny urlop wypoczynkowy Karta praw podstawowych Unii Europejskiej Artykuł 31 ust. 2 Obowiązek wykładni zgodnej prawa krajowego Możliwość powołania się bezpośrednio na art. 31 ust. 2 karty praw podstawowych w sporach pomiędzy podmiotami prywatnymi Obowiązek odstąpienia od stosowania przepisów krajowych sprzecznych z prawem Unii

1.        Niniejsze wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczą wykładni art. 7 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy(2) oraz art. 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej(3).

        Wnioski te zostały przedstawione w ramach dwóch postępowań toczących się pomiędzy Marią Elisabeth Bauer i Martiną Broßonn a byłymi pracodawcami ich zmarłych mężów, a mianowicie, odpowiednio, Stadt Wuppertal (Niemcy) oraz Volkerem Willmerothem jako właścicielem przedsiębiorstwa TWI Technische Wartung und Instandsetzung Volker Willmeroth e.K. (zwanym dalej V. Willmerothem) w przedmiocie odmowy wypłacenia przez pracodawców ekwiwalentu pieniężnego za coroczny płatny urlop wypoczynkowy, niewykorzystany przed śmiercią przez ich małżonków.