Opinia rzecznika generalnego Tanchev przedstawiona w dniu 3 maja 2018 r., sygn. rzecznika generalnego Tanchev przedstawiona w dniu 3 maja 2018 r

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

EVGENIEGO TANCHEVA

przedstawiona w dniu 3 maja 2018 r.(1)

Sprawa C51/17

OTP Bank Nyrt.

OTP Faktoring Követeléskezelő Zrt.

przeciwko

Teréz Ilyés,

Emilowi Kissowi

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Ítélőtábla (regionalny sąd apelacyjny w Budapeszcie, Węgry)]

Ochrona konsumentów Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich Umowy kredytu denominowanego do waluty obcej Przepisy ustawowe państwa członkowskiego uchwalone w celu zaradzenia nieuczciwym warunkom umownym Artykuł 4 ust. 2 dyrektywy 93/13/EWG oraz prosty i zrozumiały język Artykuł 1 ust. 2 dyrektywy 93/13 i obowiązkowe przepisy ustawowe lub wykonawcze Uprawnienie sądów państwa członkowskiego do badania z urzędu warunków umownych pod kątem ich nieuczciwości

1.        Niniejszy wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Ítélőtábla (regionalny sąd apelacyjny w Budapeszcie, Węgry) dotyczy innego sporu(2), wynikłego z wyroku Trybunału z dnia 30 kwietnia 2014 r., Kásler i Káslerné Rábai (zwanego dalej sprawą Kásler)(3), w którym poruszono kwestię zgodności z prawem Unii klauzul umów o kredyt konsumencki na Węgrzech, które zostały denominowane do waluty obcej, a zwłaszcza franka szwajcarskiego.

        W tamtym sporze Trybunał orzekł między innymi w przedmiocie znaczenia pojęcia głównego przedmiotu umowy w rozumieniu art. 4 ust. 2 dyrektywy Rady 93/13/EWG w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich(). Do Kúria (węgierskiego sądu najwyższego), który był w tamtej sprawie krajowym sądem odsyłającym, miała wobec tego należeć decyzja, czy warunki umowne, będące przedmiotem sporu, nie mieściły się w zakresie ochrony przewidzianej dyrektywą 93/13. Trybunał wskazał wówczas Kúria kryteria, jakie należy zastosować w celu ustalenia, czy takie warunki zostały zredagowane prostym i zrozumiałym językiem, co również zgodnie z art. 4 ust. 2 dyrektywy 93/13 stanowi wyjątek od tego wyłączenia.