Opinia rzecznika generalnego Y. Bota przedstawiona w dniu 10 kwietnia 2018 r., sygn. rzecznika generalnego Y. Bota przedstawiona w dniu 10 kwietnia 2018 r

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

YVESA BOTA

przedstawiona w dniu 10 kwietnia 2018 r.(1).

Sprawa C122/17

David Smith

przeciwko

Patrickowi Meadeowi,

Philipowi Meadeowi,

FBD Insurance plc,

Irlandia,

Attorney General

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Court of Appeal (sąd apelacyjny, Irlandia)]

Odesłanie prejudycjalne Zbliżanie ustawodawstw Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej z tytułu użytkowania pojazdów mechanicznych Trzecia dyrektywa 90/232/EWG Artykuł 1 Odpowiedzialność z tytułu uszkodzeń ciała doznanych przez wszystkich pasażerów innych niż kierowca Obowiązkowe ubezpieczenie Bezpośredni skutek dyrektyw Obowiązek odstąpienia od stosowania przepisu krajowego sprzecznego z dyrektywą Możliwość powołania się na dyrektywę przez państwo wobec jednostki

1.        Rozpatrywany w niniejszej sprawie wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy interpretacji trzeciej dyrektywy Rady 90/232/EWG z dnia 14 maja 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych(2).

2.        Wniosek ten został przedstawiony w ramach sporu, którego stronami początkowo byli: z jednej strony David Smith, a z drugiej Patrick i Philip Meade, FBD Insurance plc (zwana dalej FBD), Irlandia oraz Attorney General, dotyczącego odszkodowania za szkodę poniesioną przez D. Smitha na skutek wypadku w ruchu drogowym, w którym uczestniczył pojazd prowadzony przez Patricka Meadea, będący własnością Philipa Meadea.

        W wyroku z dnia 19 kwietnia 2007 r., Farrell (C356/05, EU:C:2007:229) Trybunał orzekł, że wykładni art. 1 trzeciej dyrektywy należy dokonywać w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, zgodnie z którym obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych nie obejmuje odpowiedzialności za uszkodzenia ciała doznane przez osoby, które podróżują w tej części pojazdu, której projekt ani konstrukcja nie obejmuje siedzeń dla pasażerów(). Trybunał orzekł również, że art. 1 trzeciej dyrektywy spełnia wszystkie przesłanki wymagane do wywarcia skutku bezpośredniego, a w konsekwencji przyznaje on prawa, na które jednostki mogą powoływać się bezpośrednio przed sądami krajowymi().