Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego H. Saugmandsgaarda e przedstawiona w dniu 21 marca 2018 r., sygn. rzecznika generalnego H. Saugmandsgaarda e przedstawiona w dniu 21 marca 2018 r
Wydanie tymczasowe
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
HENRIKA SAUGMANDSGAARDA E
przedstawiona w dniu 21 marca 2018 r.(1)
Sprawa C-5/17
Commissioners for Her Majestys Revenue and Customs
przeciwko
DPAS Limited
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber) [sąd administracyjny wyższej instancji (izba podatkowa i kanclerska) (Zjednoczone Królestwo)]
Odesłanie prejudycjalne Wspólny system podatku od wartości dodanej Dyrektywa 2006/112/WE Zwolnienie Artykuł 135 ust. 1 lit. d) Transakcje dotyczące płatności i przelewów Brak Koncepcja wdrożenia planów płatności za opiekę stomatologiczną poprzez polecenie zapłaty Brak świadczenia powodującego przeniesienie własności środków finansowych Windykacja należności Rzeczywisty charakter gospodarczy Brak znaczenia tożsamości formalnego odbiorcy świadczenia
I. Wprowadzenie
1. Postanowieniem z dnia 28 listopada 2016 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 6 stycznia 2017 r., Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber) [sąd administracyjny wyższej instancji (izba podatkowa i kanclerska) (Zjednoczone Królestwo)] zwrócił się do Trybunału z pytaniem zmierzającym do uzyskania orzeczenia prejudycjalnego dotyczącego wykładni art. 135 ust. 1 lit. d) dyrektywy 2006/112/WE (zwanej dalej dyrektywą VAT)(2).
2. Wniosek ten został złożony w ramach sporu pomiędzy DPAS Limited a Commissioners for Her Majestys Revenue and Customs (organem podatkowym i celnym Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, zwanym dalej organem podatkowym) w przedmiocie odmowy zwolnienia z podatku od wartości dodanej (VAT) usług świadczonych przez DPAS.
DPAS oferuje stomatologom plany opieki stomatologicznej do sprzedaży pod marką gabinetu stomatologicznego oraz zapewnia obsługę administracyjną tych planów pacjentom, którzy do nich przystąpili. Pytanie powstałe w postępowaniu przed sądem krajowym dotyczy zasadniczo ustalenia, czy świadczone na rzeczy tych pacjentów usługi, są transakcjami dotyczącymi płatności i przelewów zwolnionymi na podstawie art. 135 ust. 1 lit. d) dyrektywy VAT.