opinia rzecznika generalnego M. Szpunara w sprawie Komisja/FIH Holding i FIH Erhvervsbank

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MACIEJA SZPUNARA

przedstawiona w dniu 28 listopada 2017 r.(1)

Sprawa C579/16 P

Komisja Europejska

przeciwko

FIH Holding A/S,

FIH Erhvervsbank A/S

Odwołanie Pomoc państwa Sektor bankowy Pomoc przyznana bankowi duńskiemu FIH w formie przeniesienia aktywów o obniżonej wartości do nowej spółki zależnej i późniejszego nabycia tych aktywów przez duńską spółkę stabilności finansowej Pojęcie pomocy państwa Kryterium podmiotu gospodarczego działającego w warunkach gospodarki rynkowej Zastosowanie kryterium wierzyciela działającego w warunkach gospodarki rynkowej, w sytuacji gdy beneficjent otrzymał już pomoc państwa

 Wprowadzenie

1.        W swym odwołaniu Komisja Europejska wnosi do Trybunału o uchylenie wyroku Sądu w sprawie T386/14(2), w którym Sąd stwierdził nieważność decyzji Komisji 2014/884/UE w sprawie pomocy państwa przyznanej FIH przez Królestwo Danii(3).

2.        Sąd stwierdził w istocie, że Komisja naruszyła prawo, wybierając błędne ramy analityczne dla ustalenia istnienia pomocy państwa oraz, w szczególności, nie stosując kryterium wierzyciela działającego w warunkach gospodarki rynkowej, czyli wariantu kryterium podmiotu gospodarczego działającego w warunkach gospodarki rynkowej(4).

3.        Główne pytanie postawione w odwołaniu brzmi następująco: czy Komisja powinna stosować kryterium wierzyciela działającego w warunkach gospodarki rynkowej w celu uwzględnienia obciążenia finansowego państwa członkowskiego jako wierzyciela, gdy obciążenie to wynika z pomocy państwa udzielonej wcześniej danemu przedsiębiorstwu?

        Ponieważ chodzi tu o zastosowanie kryterium podmiotu gospodarczego działającego w warunkach gospodarki rynkowej do szeregu kolejnych środków pomocy, ma to istotne znaczenie dla oceny wsparcia publicznego udzielonego w celu zaradzenia postępującemu kryzysowi finansowemu. Trybunał rozpatrywał już podobne kwestie w przeszłości(), ale niniejsza sprawa wskazuje na konieczność konsolidacji i doprecyzowania istniejącego orzecznictwa.