Opinia rzecznika generalnego Campos Sánchez-Bordona przedstawiona w dniu 12 września 2017 r., sygn. rzecznika generalnego Campos Sánchez-Bordona przedstawiona w dniu 12 września 2017 r

Wydanie tymczasowe

PLOPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MANUELA CAMPOSA SÁNCHEZA-BORDONY

przedstawiona w dniu 12 września 2017 r.(1)

Sprawa C537/16

Garlsson Real Estate SA, w likwidacji,

Stefano Ricucci,

Magiste International SA

przeciwko

Commissione Nazionale per le Societ e la Borsa (Consob)

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione (sąd najwyższy, Włochy)]

Karta praw podstawowych Unii Europejskiej Dyrektywa 2003/6/WE Działania stanowiące manipulację na rynku Uregulowanie krajowe, które przewiduje sankcję administracyjną i sankcję karną za te same czyny Naruszenie zasady ne bis in idem

1.        W opinii w sprawie Menci(2), wydanej jednocześnie z niniejszą opinią, analizuję, w jakim stopniu zasada ne bis in idemma zastosowanie w sytuacji, kiedy uregulowania prawne niektórych państw członkowskich pozwalają na łączne stosowanie sankcji administracyjnych i sankcji karnych w celu nałożenia kary za niezapłacenie VAT. Przedmiotem niniejszego postanowienia odsyłającego jest analogiczny problem, aczkolwiek czynami podlegającymi podwójnej karze są tu działania stanowiące nadużycia na rynku i obejmujące wykorzystywanie poufnych informacji i manipulacje na rynkach.

2.        Harmonizacja sankcji administracyjnych w tym zakresie została wprowadzona w drodze dyrektywy 2003/6/WE(3), uchylonej następnie rozporządzeniem (UE) nr 596/2014(4). W drodze tego rozporządzenia dokonano pełnej harmonizacji systemu sankcji administracyjnych, podczas gdy dyrektywa 2014/57/UE(5) dokonała również, jednak jedynie częściowo, harmonizacji sankcji karnych stosowanych w takich przypadkach przez państwa członkowskie(6).

I.      Ramy prawne

A.      Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z dnia 4 listopada 1950 r. (zwana dalej EKPC)

        Załączony do EKPC protokół nr 7, podpisany w Strasburgu w dniu 22 listopada 1984 r. (zwany dalej protokołem nr 7), w art. 4, zatytułowanym Zakaz ponownego sądzenia lub karania, stanowi: