Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego P. Mengozziego przedstawiona w dniu 15 czerwca 2017 r., sygn. rzecznika generalnego P. Mengozziego przedstawiona w dniu 15 czerwca 2017 r
Wydanie tymczasowe
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
PAOLA MENGOZZIEGO
przedstawiona w dniu 15 czerwca 2017 r.(1)
Sprawa C181/16
Sadikou Gnandi
przeciwko
État belge
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil dÉtat (radę stanu, Belgia)]
Odesłanie prejudycjalne Dyrektywa 2008/115/WE Powrót nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich Nakaz opuszczenia terytorium Doręczenie po oddaleniu wniosku o udzielenie azylu oraz przed wyczerpaniem środków zaskarżenia przed sądem
1. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej kartą) oraz art. 5 i art. 13 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich(2).
2. Poprzez zadane pytanie prejudycjalne Conseil dÉtat (rada stanu, Belgia) zwraca się w istocie do Trybunału z pytaniem, czy zasada non-refoulement oraz prawo do skutecznego środka prawnego stoją na przeszkodzie możliwości wydania decyzji nakazującej powrót w rozumieniu dyrektywy 2008/115 w stosunku do osoby ubiegającej się o azyl już z chwilą oddalenia wniosku tej osoby o udzielenie ochrony międzynarodowej w pierwszej instancji, a więc jeszcze przed wyczerpaniem środków zaskarżenia przed sądem od powyższej decyzji.
Ramy prawne
Prawo Unii
Dyrektywa 2005/85
3. Artykuł 7 dyrektywy Rady 2005/85/WE z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia minimalnych norm dotyczących procedur nadawania i cofania statusu uchodźcy w państwach członkowskich(3) stanowi:
1. Wnioskodawcy [Osobie ubiegającej się o udzielenie azylu] pozwala się pozostawać w państwie członkowskim, wyłącznie dla potrzeb procedury, do czasu podjęcia przez organ rozpatrujący decyzji zgodnie z procedurami w pierwszej instancji określonymi w rozdziale III. To prawo do pozostawania nie stanowi uprawnienia do otrzymania zezwolenia na pobyt().