Opinia rzecznika generalnego Tanchev przedstawiona w dniu 11 lipca 2017 r., sygn. rzecznika generalnego Tanchev przedstawiona w dniu 11 lipca 2017 r

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

EVGENIEGO TANCHEVA

przedstawiona w dniu 11 lipca 2017 r.(1)

Sprawa C-462/16

Finanzamt Bingen-Alzey

przeciwko

Boehringer Ingelheim Pharma GmbH & Co. KG

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof (federalny trybunał finansowy, Niemcy)]

Podatek od wartości dodanej Dostawa przez producenta produktów leczniczych na rzecz sprzedawców detalicznych za pośrednictwem hurtowników Artykuły 73 i 90 dyrektywy Rady 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej Podstawa opodatkowania Ustawowy obowiązek producenta zapewnienia rabatu indeksowanego do ceny sprzedaży Traktowanie przez organ podatkowy państwa członkowskiego rabatu jako obniżki ceny w odniesieniu do dostaw w ramach systemu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, lecz nie w przypadku prywatnych funduszy ubezpieczenia zdrowotnego Zasady wypracowane w sprawie C317/94, Elida Gibbs Zasada równego traktowania

I.      Wprowadzenie

1.        Boehringer Ingelheim Pharma GmbH & Co. KG (zwana dalej spółką Boehringer) jest producentem produktów leczniczych na początku łańcucha dostaw, który zgodnie z ustawowymi przepisami prawa niemieckiego zobowiązany jest do udzielenia, po dokonaniu dostawy, rabatu cenowego indeksowanego w stosunku do ceny jego produktów. Postępowanie główne wiąże się z ustaleniem, czy zgodnie z prawem Unii Finanzamt Bingen-Alzey (urząd podatkowy dla Bingen-Alzey, zwany dalej organem podatkowym państwa członkowskiego) może zezwolić spółce Boehringer na uwzględnienie tego rabatu cenowego przy obliczaniu podstawy opodatkowania VAT w odniesieniu do dostaw produktów leczniczych dokonanych w kontekście powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, a nie w kontekście prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego.

        Pytanie to, sformułowane w postanowieniu odsyłającym przez Bundesfinanzhof (federalny trybunał finansowy), wymaga wykładni art. 90 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej(). Bundesfinanzhof (federalny trybunał finansowy) jest zdania, że dla rozstrzygnięcia kluczowe znaczenie ma wyrok Trybunału wydany w sprawie Elida Gibbs(). W wyroku tym Trybunał stwierdził, że obniżki ceny udzielone przez spółkę na początku łańcucha dostaw na rzecz końcowego konsumenta jej produktów w tym samym łańcuchu dostaw, przy wykorzystaniu systemu wiążącego się z przedstawieniem przez tego drugiego bonów zamiast zapłaty części ceny, zmniejszały podstawę opodatkowania w zakresie VAT z tytułu dokonanych przez tę spółkę dostaw, nawet w przypadku, gdy nie była ona związana umową z tym konsumentem końcowym.